++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันจันทร์ที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2550

ความคุ้นเคย ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น โทรคุยกันได้ไม่เหมือนเดิม

แต่ก่อนคนจุดตะเกียงชอบโทรไปคุยกับพี่ที่สนิทกันมาก จะมีเวลาประจำคือ ช่วง 4 ทุ่ม จะชอบโทรไปคุยกับรุ่นพี่ที่สนิทสนมคุ้นเคยกันทุกๆวัน คุยๆไปแล้ว สนุก มัน เฮฮา


แต่ซักพัก ดูเหมือนพี่คนนั้น ไม่ค่อยอยากจะคุยด้วยนัก รับโทรศัพท์อย่างรับเสียมิได้
เคยสอบถามว่า ไม่พอใจอะไรหรือเปล่า รำคาญหรือ พี่เขาบอกว่า ไม่ใช่อย่างนั้น แต่ไม่ค่อยสะดวก
ฟังดูเหมือนคำแก้ตัว ที่พยายามปิดบังอำพรางความรู้สึกบางอย่างหรือเปล่า



จนมาเจอกับตัวเอง
ช่วงเวลาดึกๆ คนคุ้นเคยจะโทรมาคุยกับคนจุดตะเกียง ซึ่งมักจะโทรคุยจนอิ่ม
แต่เมื่อวาน เหนื่อย เพลียจัดมากๆ ไม่อยากคุย อยากนอนมากกว่า
คนคุ้นเคยก็โทรมาทักทาย พูดคุยด้วยตามปกติ

ความรู้สึกอยากหลับซักงีบ ไม่รู้จะคุยอะไร ถ้าให้ฟังเฉยๆ ฟังได้
บอกเหตุผลไป เสียงจากปลายสายคงรู้สึกอะไรบางอย่างกระมัง

พอมานึกดู อือม... เข้าใจความรู้สึกของรุ่นพี่ที่เคยคุยในวันวาน
แต่ละวันของพี่คนนั้น ต้องทำอย่างสิ่งหลายอย่าง ขบคิด แก้ไขปัญหาหลายเรื่อง
บางวันสบายๆ บางวันเครียดๆ
แต่ตัวเรา ทุกวันไม่ได้เครียดเหมือนพี่เค้า แต่ละวันในเวลาเดิม จึงสบายใจได้ตลอด
แต่พี่เค้าไม่ได้สบายใจตลอดเวลา ทุกวันเหมือนเรา

ความจริงแล้ว คนเราย่อมจะมีบางช่วงที่เครียดบ้าง สบายใจบ้าง สลับกันไป
ถ้าโทรมาในช่วงเครียด ก็ดูเหมือนกับว่า เปลี่ยนไป แต่ถ้าโทรมาในช่วงสบายใจ ก็เหมือนเดิม...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น