++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันเสาร์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2549

ทุ่งหญ้า

กี่พายุพัดย้ำกระหน่ำพัด
กี่สายซัดวสันต์ซ้ำกระหน่ำสาย
ร้อนกี่แล้งลุกล้ำ

มาทำลาย
อย่างพึงหมายว่าจะปราบเราราบลง
จะกดขี่บีฑาสารพัด
เชิญขย้ำเชิญกัดตามประสงค์
เวลาเคลื่อนคงจะรู้

ใครอยู่คง
ใครที่จักปลิดปลงและเป็นไป
เมื่อเป็นไม้ใหญ่หยัดขึ้นเยี่ยมฟ้า
จึงย่ำยีทุ่งหญ้าอันต่ำใต้
แข่งกันแซงแย่ง

กันเสียดเบียดกันไป
รอวันพายุใหญ่กระหน่ำเยือน
หรือมีอยู่ไม้ใหญ่ที่ยืนหยัด
สืบต่อศตวรรษไม่คลอนเคลื่อน
มีหรือ

ใดอยู่ดีนับปีเดือน
อยู่เหนือเงื่อนไขงานกาลเวลา
วันหนึ่งใครโค่นครืนลงครื้นครั่น
ใครนั้นจะนิ่งแนบสนามหญ้า
ใคร

หนึ่งสูงเยี่ยมอยู่เทียมฟ้า
จะซบหน้าแนบสนิทลงติดดิน
ติดดินต่ำหยามได้ว่าไร้ค่า
แต่นิ่งเหนือกาลเวลานิจศีล
สิ้นแรง

เหยียดก็เหมือนแร้งสิ้นแรงบิน
จะเหยียบด้าวเดินดินสถานใด

"วาณิช จรุงกิจอนันต์ "

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น