++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันอังคารที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2549

ปู-ชะนี


คนที่พอไหว้ได้สมัยนี้
เป็นที่เหลือน้อยแล้วเจ้าข้า
"ปูชนียบุคคล" ควร บูชา
คำนิยามล้ำค่าสารพัน

โบราณท่านสอนไว้ให้ไหว้กราบ
สุภาพอ่อนโยนยิ่งเป็นมิ่งขวัญ
อชัญาสัยไมตรีมีต่อกัน
เสริมเสน่ห์ สร้างสรรค์ในตัวตน


ผู้ใหญ่สมัยก่อนสอนเชื่อได้
ยกมือไหว้ไม่เสียมือถือกุศล
สมเป็นปูชนียบุคคล
ดีเลิศล้นคุณธรรมประจำใจ


ยุค ไฮเทคยั่วย้อม..คอมพิวเตอร์
คนซื่อหาว่าเซ่อเป็นบ้าใบ้
คนดีโดนดับดวงอับไป
คนจัญไรได้ดีมีเต็มเมือง


"ปูชนีย์" สมัยใหม่ใช้แบบ นี้
คือ "ปู" กับ "ชะนี" ฟุ้งฟูเฟื่อง
"ปู" เดินคดเคี้ยวเลี้ยวขุ่นเคือง
พาลหาเรื่องเดินไม่ตรงลูกหลงทาง


"ชะนี" ร้องโอดโอยโหย สะอื้น
หวังหยิบยื่นมรรคผลคนรอบข้าง
ผลประโยชน์ใส่ตนจนพุงกาง
ไม่เว้นวางป่าลั่นหวั่นประวิง


"บุก" คือ รุกล้ำซ้ำก้าวก่าย
"คน" ให้วุ่นวายยิ่งยุ่งยิ่ง
"ปู-ชะนี-บุก-คน" สับสนจริง
ขอท้วงติงไหว้ใครดูให้ดี


ต้องทนไหว้..อสัตย์..อยากกัดนิ้ว
เลือดทระนงโลดลิ่วเสีย ศักดิ์ศรี
สิบนิ้ว..ขอกราบผู้ปูชนีย์
เลือกไว้แต่คนที่..ควรบูชา


นิ่มนวล เวชปาน


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น