++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันเสาร์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2549

คนชุดขาว

เธอก้าวย่างทางฝันในวันก่อน
ลองมองย้อนความหลังครั้งสับสน
เธอ

ก้าวย่างทางสีขาวคราวพลีตน
พยาบาลรับใช้คนด้วยวิญญา
เธอก้าวย่างทางฝันในวันนี้
ด้วยชีวีของผู้สู้ปัญหา
เก็บ

ความทุกข์ลบรอยคราบน้ำตา
ด้วยคุณค่าแห่งชีวิตคิดอดทน
เธอก้าวย่างทางฝันในวันหน้า
ด้วยปัญญาของผู้รู้เหตุผล


มีน้ำใจใฝ่อุทิศชีวิตตน
ด้วยเป็นคนชุดสีขาวงามพราวตา
เธอก้าวย่างทางฝันถึงวันนี้
เป็นเวลาสิบปีแล้วเธอจ๋า


ทางสีขาวที่เจ้าฝันสุดพรรณา
เต็มไปด้วยความระอาอ่อนล้าใจ
เธอมุ่งมั่นฝันใฝ่ใจบริสุทธิ์
เป็นมนุษย์สุดประเสริฐเลิศยิ่ง

ใหญ่
แม้นจะมีความคับแค้นอยู่แน่นใจ
เฝ้าอุตส่าห์ทนไปเพราะใจทน
เถอะสักวันความฝันอันยิ่งใหญ่
จะสวยใสดั่ง

ธาราดุจห่าฝน
วันที่ฉันชนะใจใครบางคน
ฉันจะยิ้มอย่างอดทนปนน้ำตา

"เอื้องดอย "

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น