ลองมองย้อนความหลังครั้งสับสน
เธอ
ก้าวย่างทางสีขาวคราวพลีตน
พยาบาลรับใช้คนด้วยวิญญา
เธอก้าวย่างทางฝันในวันนี้เธอก้าวย่างทางฝันในวันหน้า
ด้วยชีวีของผู้สู้ปัญหา
เก็บ
ความทุกข์ลบรอยคราบน้ำตา
ด้วยคุณค่าแห่งชีวิตคิดอดทน
ด้วยปัญญาของผู้รู้เหตุผล
มีน้ำใจใฝ่อุทิศชีวิตตน
ด้วยเป็นคนชุดสีขาวงามพราวตา
เธอก้าวย่างทางฝันถึงวันนี้เธอมุ่งมั่นฝันใฝ่ใจบริสุทธิ์
เป็นเวลาสิบปีแล้วเธอจ๋า
ทางสีขาวที่เจ้าฝันสุดพรรณา
เต็มไปด้วยความระอาอ่อนล้าใจ
เป็นมนุษย์สุดประเสริฐเลิศยิ่ง
ใหญ่
แม้นจะมีความคับแค้นอยู่แน่นใจ
เฝ้าอุตส่าห์ทนไปเพราะใจทน
เถอะสักวันความฝันอันยิ่งใหญ่
จะสวยใสดั่ง
ธาราดุจห่าฝน
วันที่ฉันชนะใจใครบางคน
ฉันจะยิ้มอย่างอดทนปนน้ำตา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น