++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพฤหัสบดีที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2549

คิดถึงยาย


ที่คาเฟ่คราวก่อนย้อนความหลัง
ฉันมานั่งฟังเพลงชมแสงสี
เอนกายพิงคลึงแก้วแก่ดีกรี
บนเวทีมีนักร้องกล่อมบรรเลง

ยลโฉมงามใต้แสงที่พราวพร่าง
เธอโชว์ร่างร้องรำทำเหยงเหยง
พอฝืนฟังแกล้มเหล้า เคล้าครื้นเครง
จังหวะเพลงเร่งเร้าสะเด่าใจ


ฉันยิ้มให้ตัวเองที่หาญกล้า
เสน่หาพาใจให้อ่อนไหว
เผยอยิ้มยื่นหน้าพร้อมมาลัย
ดวงฤทัยวาบหวิวสะเทิ้นอาย


พอหมดคิวเธอร้องรีบมานั่ง
ฉันรีบสั่งดริ๊งให้ดีใจหาย
เธอฉอเลาะออดอ้อนอิงแนบกาย
ฉันลืมยายที่บ้านในทันที


ฉันฝากรักเธอไม่ปัดหรือขัดขืน
เริงระรื่นชื่นใจแสนสุขขี
ฉันเกี่ยวก้อยค่อยประคองสู่ฉิมพลี
ดวงฤดีปรีดิ์เปรมสุขสำราญ


อีกสองวันจึงรู้ฤทธิ์มารศรี
ต้องรีบรี่ไปหาหมอช่วยสมาน
แม่โฉมยงฝากหนองในไว้เบอะบาน
ทรมานแทบตายหายซ่าเลย


"ชบาดำ"


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น