++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันเสาร์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2549

ต้นทาง

เมื่อวักน้ำสุพรรณนั้นขึ้นลูบหน้า
ที่อ่อนล้าก็คล้ายจะคลายเคลื่อน
หยาดน้ำ

เย็นเน้นให้รู้ว่าอยู่เรือน
ได้กลับเยือนบ้านเราแต่เยาว์ยัง
ทุกครั้งคราวก้าวย่างไปข้างหน้า
ก็รู้ว่ามีทางอยู่ข้างหลัง
ทาง

ที่ทอดเที่ยงทิศไม่บิดบัง
พร้อมคำสั่งสอนสู้ให้รู้ทาง
ได้ก้าวตามต้นทางได้แต่ต้น
จึงเดินด้นเดินได้มาไกลห่าง
แต่

ตรึงสายใจสู่ไม่รู้จาง
ขยับย่างกายไปแต่ใจคง
เห็นสีเขียวสีขาวทุกคราวคิด
มีความหมายในนิมิตว่าสูงส่ง
เชื่อว่า

เขียวขาวคู่จะอยู่คง
เป็นสีธงนำทิศในจิตใจ
นำให้กล้าประกาศตนเป็นคนกล้า
ว่าเดินมาไกลมากมาจากไหน
ศิษย์มี

ครูรู้ที่ชั่วดีใด
จึงยืนได้ยืนอยู่ในหมู่ชน
กล้าหยัดขึ้นยืนค่าให้คนขาน
เพราะเลือดศิษย์ "สูงสุมาร ฯ" นั้นเข้มข้น
และ

ยังคงขลังเข้มอยู่เต็มตน
ในฐานะของคน "สูงสุมาร ฯ "

วาณิช จรุงกิจอนันต์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น