ใจจงผ่อน
คลายความเครียดที่ทับถม
กายต้องฝืนท่องตำราอยู่หน้าโคม
ใจต้องสู้นานนมจึงพ้นไป
ผลจะดีจะร้ายอย่าพึ่งคิด"เกรด"มิใช่เครื่องตัดสินของ
ให้สะกิดเตือนตนแล้วแก้ไข
วันเวลาผ่านพ้นให้พ้นไป
วันพรุ่งที่สดใสยังรอเรา
ชีวิต
มิใช่บอกถูกผิดหรือโง่เขลา
เป็นเครื่องบอกความรับผิดชอบของตัวเรา
เป็นกระจกสะท้อนเงาของการเรียน
สาวหวิ่ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น