++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันจันทร์ที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2549

ตายเสียเถิดกวี


ก็แค่เพียงเคียงฝันไปวันหนึ่ง
ลึกซึ้งในจินตนาการกว้างใหญ่
สื่อสารก่อผลสะเทือนใจ
ด้วยภาษาแปลกใหม่อยู่อย่างนั้น


ขีดเขียนอะไรก็ไม่รู้
เชิดชูอยู่ได้หนอไฟฝัน
ลุ่มหลงดงภาษาตีค่ามัน
เป็นสวรรค์สว่างวาบอาบวิญญาณ์


***


ขีดเขียนทำไมก็ไม่รู้
ก็แค่เพียงฝันอยู่อย่างผู้กล้า
ใกล้ฝันไกลตีนไกลตา
เป็นบ้า กันแล้วหรืออย่างไร
พร่ำเพ้อละเมออยู่ไม่หยุด
ยิ่งฉุดยิ่งฝันกันไปใหญ่
ยิ่งโฉบปีกฉีกฟ้าหายไป
สู่หวังแห่งใจลึกนั้น
ตายเสีย เถิดผองกวีที่รัก
ตายลงในใยถักรักจะฝัน
ดับลงใน ตาข่ายกลางแสงจันทร์
บนเปลฝันที่เธอทอต่อต่อมือ


เสรี ทัศนศิลป์


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น