บวรวังรังสรรค์พรรณพิจิตร | นิมิตรไพสิฐศรีรุจีสวรรค์ |
มหาสุรสิงหนาทปราสาทสุวรรณ | เกินรำพันโอภาสราชมณเฑียร |
พระที่นั่งพุทไธสวรรย์ขัณฑ์ | แพราวอัพพันตร์พรรณรายพรายพาเหียร |
เปลวช่อฟ้าท้าวิมานตระการเกียรติ์ | พิเศษเศียรนาคสะดุ้งพุ่งพริ้วลม |
พระพุทธสิหิงส์สิงสถิตย์ | เจริดวิจิตรพุทธลักษณ์ประจักษ์สม |
เรืองอร่ามวามกาญจน์เกินขานชม | พระพักตร์คมชัดงามองค์รามแล |
ชวนรำลึกตรึกธรรมอำรุงจิต | จูงให้คิดน้อมนำธรรมกระแส |
ว่าทุกข์ผองล่องจากเหตุเลศที่แท้ | เกิดแล้วแก่,เจ็บตาย ย้ายพรากกัน |
กอปรกรรมใด,ผลกรรมนำสนอง | ธรรมประคองใจสงบพลกองขันธ์ |
บ่มบุญเบิก,เพิกบาป,อาปจินต์วรรณ | พิสุทธิ์สันโดษสติดำริภาร |
โบสถ์บวรสถานสุทธาวาส | เรืองวิลาสจตุรมุขสุกใสสถาน |
ตะวันเช้าทอรังสีคลี่แก้วกาญจน์ | ทวารบานจำหลักทองทุกช่องเชิง |
แผงเพ็ญบันไพพรรณสีทวีวาว | เพริศพรายพราวราวรุ้งรุ่งฟ้าเหลิง |
เปลวช่อฟ้าใบระกานาคาเริง | ลักษณ์ดำเกิงไขราสุธากร |
มุขสี่ต้นตระการแล้วแวววะวาบ | กระแหนะกาบกระหนกกาญจน์ผสานศร |
รุ่งรังสีขจีฉายขจายขจร | ตะวันรอนย้อนส่องลำยองใย |
จิตรกรรมผนังในแสนไกรเกริก | ภูมิภาพเบิกสุนทรีย์ศรีไสว |
แพนผนังสิบสองบานซ่านหทัย | งามวิไลธงไชยช่างสร้างตราตรึง |
จรูงพื้นจรดชายคาประดาภาพ | สมเป็นลาภมรดกตกทอดถึง |
ใครมาเห็นไม่วายเว้นเน้นรำพึง | ครุ่นคะนึงซึ้งถวิลศีลธรรมพราว ฯ |
แวววาวราวดั่งมณีรุ้ง | รังสรรค์ เทียวนา |
แสงส่องยองใยบัน | ช่อฟ้า |
งามจริงยิ่งพรหมขัณฑ์ | พรรณแจ่ม เจิดแฮ |
พราวพร่างระวางวังจ้า | อ่องหล้าเลอสรวง แม่เอย |
ผมร้อยกรองพจมานบรรสานศัพท์ | เชิงร้องรับบทกวีศรีสมัย |
ยึดแบบอย่างทางครูผู้เกริกไกร | เขียนขึ้นใหม่หน้าโบสถ์โรจน์อารมณ์ |
Theขี้ฝุ่นริมทาง
วันเสาร์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2549
วังบวร
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น