++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพฤหัสบดีที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2549

พักผ่อน (หย่อนใจ)


ฟ้าสีครามน้ำสีเขียวท่ามเกลียวคลื่น
ยังคงขลังอยู่ยั่งยืน_วันคืน ผ่าน
ทรายสีทอง_สะท้อนแสงแต่งแต้มลาน
ไร้หมอกม่านกั้นขวางทางตะวัน
ฟองสีขาวราวดอกฝ้ายขยายกลีบ
"หนุ่ม"เร่งรีบวิ่งไล่ ฟายฟองนั่น
"สาว"เริงร่าหน้าระรื่นแสนตื้นตัน
จูงมือกันลงเล่นน้ำฉ่ำอุรา
นั่นคือภาพสาวหนุ่มเพียงคู่หนึ่ง
ที่เขาทึ่งกับทะเล ณ เบื้องหน้า
ชวนกันเที่ยวในวันหยุดสุดสัปดาห์
หลังจากเหนื่อยเมื่อยล้ามากับงาน
เขามาสูดอากาศบริสุทธิ์
เขามาจุดไฟฝันอันแสน หวาน
มาลืมเรื่องวุ่นวายเมื่อวันวาน
มาเบิกบานให้เต็มอิ่มที่ริมทะเล
สาวร้องเพลงไพเราะเสนาะโสต
"โอ้ทะเลใครว่าโหด_นั่นคลื่น เห่..."
ฝ่ายเจ้าหนุ่มไม่ยอมแพ้(แม้โมเม)
แล้วครวญเพลง "ตังเก" เร่งหารัก
เป็นความสุขสุดแสนโรแมนติก
ท่ามระริกระลอกคลื่นที่ ร้อยถัก
ท่ามสีเขียวของน้ำใสกว้างไกลนัก
อยากจะวักมากักตุนไว้เติมใจ
ชมฟ้าครามน้ำเขียวและเกลียวคลื่น
จนผ่านวันผ่านคืนสู่ วันใหม่
"และวันนี้ เราจากลาทะเลไป
สู่นาครที่กว้างใหญ่และวุ่นวายฯ"


สมิหลา ชลาทัศน์


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น