ประกายฝันเต้าเร้านัยน์ตาใส
รอยย้มไร้เดียงสาภาวะภัย
บริสุทธิ์ดั่งดอกไม้แรกผลิบาน
ผ่านไปแล้วภาพฝันแห่งวันเก่า
ผ่านคืนวันอันเงียบเหงาและร้าวฉาน
ได้เรียนรู้ดูเห็นดังเช่นกาล
ความหยาบกร้านคลืบคลานในชีวี
ไม่เหลือแล้วรอยยิ้มปริ่มเดียงสา
ความฝันอันแกร่งกล้าในวิถี
ความบริสุทธิ์สดใสที่เคยมี
มาบัดนี้เหลือเพียงตำนาน
คือสาวน้อยช่างฝันแห่งวันเก่า
เธอตายไปในบทเพลงเศร้าที่ขับขาน
เหลือเพียงหญิงสาวผู้กร้าวกร้าน
กับดวงตาร้าวรานและทุกข์ตรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น