นานนเท่าไหร่ที่เฝ้ารอคอย
..วันที่จะสูงส่งเท่าเธอได้
รู้อยู่ตลอดเวลา..มันคงดีกว่าถ้าฉันจะไป...
เพื่อวันหนึ่งเธอจะพบคนใหม่..ที่อาจเรียกได้ว่า.."สมกัน"
เธออาจจะเจ็บเพียงเล็กน้อยตอนนี้..
แต่เมื่อไหร่เธอพบคนที่ดี เธอก็จะค่อยๆลืมฉัน
ยอมหลีกทางให้เธอพบความสุขที่มากกว่ากัน...
เพราะสำหรับคนไร้ค่าอย่างฉัน แค่"เคยรักกัน" ก็พอใจ
เธอเคยเห็นบ้างไหม..
มีความรักพาดผ่านไปทุกหนทุกแห่ง...
ในสายลมขอบฟ้าไกลใบไม้แห้ง...
ยามที่เธอล้าแรง..ยังมีกำลังใจ...
ลืมเถอะนะ.. คืนวันอันอ้างว้าง...
เธอยังมีเส้นทางที่ยิ่งใหญ่..
อีกไม่นาน..ความร้าวรานจะผ่านๆไป...
คงไม่ไกลกับความฝันวันของเธอ..
วันเวลาทุกโมงยาม..
ความงดงามที่ยังรอคอยเธอเสมอ...
แสงของดาวจะพราวพร่างนำทางเธอ..
ถักทอให้พบเจอสิ่งดี.ดี
ก้าวไปเถอะนะ..อย่าอ่อนล้า..
. หากเธอหันกลับมายังมีคน..คนนี้
เพียงหวังเสมอ..ขอให้เธอจงโชคดี...
ทุกนาที..ฉันยังเฝ้าคอยความสำเร็จของเธอ..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น