ชีวิตช่างเปราะบาง
สวัสดีครับ
ช่วงนี้ผมรู้สึก Sad ๆ คนรอบตัวตายไปทีละคนสองคน เป็นคนที่เราเคยรู้จัก เห็นหน้าประจำเกือบทุกวัน ถึงจะไม่ใช่เชื่อมต่อกันทางสายเลือด แต่ก็เป็นสายสัมพันธ์ของคนรู้จักกัน บางทีเขาไม่อยู่แล้วก็ใจหายจริงๆ
ชีวิตช่างเปราะบางจริงๆ มันทำให้ไม่ยึดติดกับชีวิตมากขึ้น มันช่วยได้จริงๆ ในส่วนนี้เพราะเป็นประสบการณ์ตรงในสิ่งแวดล้อมรอบตัวที่เราอยู่
เราแต่ละึคนเหมือนตัวละครของละครเรื่องหนึ่งคือโลก (ซึ่งเป็น Subset ของละครในโรงใหญ่ของจักรวาลอีกที) เล่นบทของตัวเอง แล้วแต่ระยะเวลา บางคนบทบาทเยอะ บางคนตัวประกอบ บางคนเป็นแค่สิ่งประกอบฉาก อย่างก้อนหิน ต้นไม้
ชีวิตมันก็แค่นี้กระมังครับ
...มหึมาผู้น่ารัก
ตอบ...
ทางพุทธจึงสอนให้รู้จักมรณานุสติ เพื่อเข้าใจว่าความตายเป็นเรื่องธรรมดา และใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท
ในทางพุทธและจักรวาลวิทยาคล้าย ๆ กันคือมองว่า ความตายนั้นไม่มี มันเป็นแค่ช่วงของการเปลี่ยนถ่ายจากสถานะหนึ่งสู่อีกสถานะหนึ่งเท่านั้น อะตอมของคนตายก็ประกอบรวมเป็นอะตอมของชีวิตใหม่ไปเรื่อย ๆ เป็นนิรันดร์
เมื่อมองแบบนี้ ก็จะลดความเศร้าของความตายลง เพราะไม่มีใครตาย มีแต่เปลี่ยนสถานะ
=================
คุยกับวินทร์, 19 ธันวาคม 2556
http://www.winbookclub.com/takedetail.php?quizid=4097
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น