++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันจันทร์ที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

เงาะป่า - วรรณคดีสมัยกรุงรัตนโกสินทร์

ทำนองแต่ง - ใช้กลอนบทละคร บทเริ่มต้นใช้กลอนสุภาพ
เรื่องย่อ - ตอนเริ่มต้นตรัสว่า
ได้เค้าเรื่องจากคำบอกเล่าของยายลมุด หญิงเถ้าชาวเงาะเมืองพัทลุง
แล้วดำเนินเรื่องว่า นายคนังเงาะชาวพัทลุง กำพร้าพ่อแม่
อยู่กับพี่ชายชื่อแค วันหนึ่งคนังชวนเพื่อนชื่อไม้ไผ่ ไปเมี่ยวป่าพบซมพลา
เงาะหนุ่ม ล่ำสันแข็งแรง เก่งในทางใช้ลูกดอก ซมพลาหลงรักนางลำหับ
พี่สาวไม้ไผ่ ลำหับเป็นคู่หมั้นของฮเนา ซมพลาได้พบไม้ไผ่ก็ดีใจ
สอนวิธีเป่าลูกดอกให้ไม้ไผ่และคนัง
ซมพลาเผยความในใจที่มีต่อลำหับให้ไม้ไผ่ฟัง ไม้ไผ่เต็มใจช่วย
ออกอุบายให้ซมพลาได้พบกับลำหับ ลำหับยินดีรับรักซมพลา
พอถึงวันแต่งงานของฮเนากับลำหับ ไม้ไผ่กับคนังได้ช่วยซมพลาพาลำหับหนี
ฮเนากับรำแก้วพี่ชายออกติดตาม
ซมพลานำลำหับไปซ่อนไว้ในถ้ำแล้วออกไปหาอาหาร พบฮเนาเข้าเกิดต่อสู้กัน
รำแก้วเข้าช่วยน้องชายใช้ลูกดอกเป่าซมพลา ลำหับเห็นซมพลาหายไป ออกตามหา
พบซมพลาขาดใจตายไปต่อหน้าต่อตาเข้าก็เสียใจฆ่าตัวตาย
ฮเนาได้เห็นความรักอันเด็ดเดี่ยวของซมพลากับลำหับ
รู้ตัวว่าเป็นต้นเหตุให้ทั้งสองต้องเสียชีวิต
จึงตัดสินใจฆ่าตัวตายตามไปด้วย

เรื่องจบลงตอนเมืองสงขลาสั่งให้กรมการเมืองพัทลุงหาเงาะหน้าตาดีๆ
ส่งไปถวาย กรมการเมืองพัทลุงได้นายคนังมา
จัดให้มีการรับขวัญและมีการฉลองต้อนรับนายคนัง

ข้อคิดเห็น - บทละครเรื่องนี้
นอกจากจะใช้เป็นบทละครได้ดีแล้ว
ยังมีคุณค่าทางวรรณคดีและทางวัฒนธรรมของพวกเงาะ ในทางวรรณคดีประกอบด้วย
บทชมธรรมชาติ บทรัก บทแค้น บทโศก บทขบขัน และคติธรรม
การใช้ถ้อยคำสำนวนง่ายๆ สละสลวย มีรสสัมผัส เป็นภาพพจน์
และมีคำอุปมาอุปไมยแยบคายมากมาย ในทางวัฒนธรรม
นับเป็นวรรณคดีเรื่องแรกของไทย ที่กล่าวถึงสภาพความเป็นอยู่ของเงาะ
ทรงพรรณนาไว้อย่างแจ่มแจ้งตรงตามความเป็นจริง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น