สำหรับดิฉันและครอบครัว น้อมนำเอาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในครอบครัว กว่า 2 ปี แล้ว เรามีความสุขใจมากขึ้น เรามองของฟุ่มเฟือยเป็นของไร้สาระ เราจะซื้อแต่ของที่จำเป็น รถยนต์ก็แค่พาหนะพาเราจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง ตราบที่มันยังพาเราไปได้ เราก็ไม่คิดจะซื้อคันใหม่ ครอบครัวเราพอมีฐานะแต่เราไม่ประมาท เพราะเราจะต้องส่งเสียลูกไปเรียนต่างประเทศ เรารู้สึกเรียบง่ายขึ้นเยอะกับชีวิตแบบพอเพียง เราไม่อิจฉาใคร เราพอใจในสิ่งที่เรามี และเราก็รู้ว่าตัวเราคือใคร จุดหมายของครอบครัวและชีวิตเราคืออะไร ลูกชายดิฉันเป็นวัยรุ่นอายุ 16 เรียนนานาชาติ แต่เขาเป็นวัยรุ่นที่รู้จักคำว่าชีวิตพอเพียง ไม่บ้าวัตถุนิยม เขาไม่ฟุ้งเฟ้อ ฟุ่มเฟือย ไม่ตามเพื่อน เป็นตัวของตัวเอง เขาบอกว่า ความคิดของในหลวงเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง คือสิ่งที่เยี่ยมที่สุดในการดำเนินชีวิต เพราะเราก็จะไม่เป็นหนี้ใคร เราใช้เท่าที่เรามี ถ้าไม่มีก็ยังไม่ต้องใช้
พอเพียงคือคำตอบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น