ข้ามสุริยาอีกดวง
เลยจักรวาลทั้งปวง
อยู่สรวงฤาห้วงแดนใด
ยากแค้นไกลแสนกรากกรำ
คร่ำทรมานปานไหน
เจอมารพาลโหดโฉดภัย
ร้อนร้ายกว่าไฟก็ทน
แน่จริงแล้วใจไม่หน่าย
เกิดตายแล้วตายกี่หน
มุ่งเพียรขอเพียงให้คน
เมตตาผองชนจริงใจ
นั้นคือแดนหวังฝั่งฝัน
ช่วยกันและกันดีไหม
หลงโลภหลงโกรธอยู่ไย
บุญไซร้ใครสร้างต่างเป็นของตน
.........
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น