++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันเสาร์ที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2548

มือจากแม่


มีมือสองแท้แท้ที่แม่ให้
จับจอบจับไถอนาถา
กำค้อนกำเคียวเกี่ยวหญ้าคา
จับปูจับปลาหากินไป

วักน้ำดื่มน้ำแล้วล้างหน้า
ป้ายปาดน้ำตาตอนร้องไห้
อาบน้ำลูบเนื้อเช็ดเหงื่อไคล
คราวไข้สั่นสะทกกอดกดนอน

กำพืชปลูกผักตามประสา
จับหาบคอนบ่าเหมือนแม่สอน
คุ้ยดินเขี่ยดินกันดารดอน
ขุดถอนทำแปลงด้วยแรงมือ

มีแรงมีมือมิหม่นหมอง
ใช้มือทั้งสองประสาซื่อ
ไม่คิดแย่งคร่ายุดเที่ยวฉุดยื้อ
เพียงจับถือแบกำเพื่อทำงาน

ขอบคุณแม่ให้มือมีความหมาย
ใช้กับแรงกายจนหยาบกร้าน
ถึงอยู่เข็ญเย็นยากจนดักดาน
แม่คงรำคาญคิดทวงคืน

มือที่แม่ให้มาทั้งขวาซ้าย
ยังเหมือนแม่มุ่งหมายมิเป็นอื่น
แบกำฉ่ำเนื้อด้วยเหงื่อชื้น
ไม่ยอมยื่นไปขอปลอกคอใคร

"วาณิช จรุงกิจอนันต์"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น