ทบซ้อนทาบทับ สอดทอดประสาน
ละภาพนี้ ละภาพนั้นกั้นปราการ
กี่หวังแล้ว ที่ซมซาน กี่หวังแล้ว
หมายขึ้นภูกู่ภาพสู่ราบพื้น
ภูรกฤาเคยตื่นขบวนแถว
ภูทะนงฤาเคยโน้มลงต่ำแนว
ใบ้หรือเพลงผิวแผ่วระหว่างทาง
สู่ภูดึก ด่ำดึกมาประดับ
เพียงฝันฤาเอื้อมจับได้สักอย่าง
จินตนาภาพนำก็อำพราง
มีแต่คว้าง แต่คว้าง แล้วห่างลอย
หมายยอดภูหมู่ไม้ได้เสียดยอด
หมายโอบกอด เมฆขาวยังคล่าวฝอย
หมายแสดง แรงข่มลมทยอย-
ประทับรอย หักไว้บนไม้ภู
หมายขึ้นภูกู่ภาพสู่ราบพื้น
ณ เชิงภูใครจะยืนตะโกนกู่
ใครจะแหงนหวังกล้าขึ้นหาดู
ว่าเมฆคลุมยอดอยู่ไม่หรือมี
กี่หวังแล้วสิ้นพลังกี่หวังแล้ว
ที่ภูกักขบวนแถวไว้กับที่
สักกี่หวังวาดหวังหลั่งวาที
ภาพที่ภูวาบนี้จักคลี่คลาย
พิเชฐ แสงทอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น