คุณและผม...อาจเป็นเช่นนี้...คือ

คุณอาจเป็นล่อเป็นลา
และผมเป็นหมาหอนฝัน
คุณเดินข้ามภูสูงชัน
ผมเพียงผสมพันธุ์ตัวเมีย

คุณเป็นผู้ขายปัญหา
นั่งเขียนปรัชญาเสื่อมเสีย
ผมเขียนปรัชญาฟองเบียร์
นั่งเลียลิ้มพองยองฟู

คุณรักชาติแบบยิ้มกริ่ม
รักแบบจิ้มลิ้มจุ่นจู๋
ผมรักข้างข้างคูคู
ไถถูโกหกพกลม

คุณแอบสวมคราบนักบวช
เบื้องหลังแอบดวดเหล้าบ่ม
ผมอ้างแต่คำสังคม
ใครเผลอเป็นอมอุบกิน

คุณพูดสรรเสริญเหตุผล
รู้จักตัวตนทั้งสิ้น
ผมอ้างสัจจะฟ้าดิน
แสร้งกราบสินธุคงคา

แต่ความจริงคือคุณปด
มิรู้ราลดตัณหา
และผมเป็นทาสกามา
แต่ทำทีท่าสำรวม

คุณอาจเป็นพันธุ์ซาดิสม์
หลงรักวิปริตเพศร่วม
ผมอาจร่วมแก๊งร่วมรวม
กับมวลหมู่ค้ายาพิษ

แต่คุณทำท่าสุภาพบุรุษ
จนสาวมุดหัวมั่วติด
ผมอ้างบรรลุอุทิศ
จนสังคมคิดคล้อยตาม

คุณไม่กล้าขานคำตอบ
อีกทั้งไม่ชอบคำถาม
เมื่อมีคนกล้าพยายาม
วิเคราะห์ถึงความเป็นคุณ

ผมเป็นเพียงหมาบ้าเห่า
อีกทั้งโง่เง่าเต่าตุ่น
แอบอิงอยู่ใต้ใบบุญ
อ่างข้าวที่ขุนก้างปลา

คุณอาจหลบหนีความสุข
แอบซุกใต้ซอกเล็บหมา
ผมเป็นส้นตีนล่อลา
และเราศรัทธา...อาจม

ปราศ ราหุล