"...พระพุทธศาสนาแบ่งชีวิตเป็น 3 ช่วง ปฐมวัยคือวัยเด็ก หรือวัยไร้เดียงสา ยังไม่มีเหตุมีผลมากนัก มัชฌิมวัยคือวัยกลางคน หรือ วัยแห่งการใช้เหตุและผล ปัจฉิมวัย วัยบั้นปลาย คือวัยแห่งการปล่อยวาง
พระพุทธศาสนาจะโปรแกรมชีวิตทั้ง 3 ช่วง แตกต่างกันไปตามศักยภาพที่มี โดยเริ่มตั้งแต่วัยเด็กจะต้องหาที่พึ่งที่เหมาะสมก่อน หากัลยาณมิตรที่จะช่วยชี้แนะแนวทางที่ดีให้ เริ่มตั้งแต่พ่อ แม่ ครู อาจารย์ และพระรัตนตรัยอันเป็นสัญลักษณ์ที่พึ่งพิงสูงสุด
พอล่วงเข้าสู่วัยกลางคนก็จะต้องเริ่มพึ่งพิงตนเอง ได้รู้ว่าอะไรถูก อะไรผิด แยกแยะได้ว่าใครดี ใครไม่ดี และควรปฏิบัติตนอย่างไรจะได้ไม่เป็นภาระของคนอื่น และวัยปั้นปลายต้องให้คนอื่นพึ่งพิงได้ ด้วยการมอบทรัพย์สมบัติให้ หรือมอบคำสอนดี ๆ ในการดำเนินชีวิตให้กับคนรุ่นหลัง"
พระมหาขวัญชัย กิตติเมธี
สำนักงานส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมฯ วัดสระเกศ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น