โลกการศึกษาวันนี้

เคยมีการจัดประชุมวิชาการเพื่อพัฒนาการศึกษาในประเทศไทย โดยองค์กรหลักของกระทรวงศึกษาธิการอยู่หลายครั้ง ด้วยการเชิญผู้นำทางความคิดในการเรียนการสอนรูปแบบใหม่ จากมหาวิทยาลัยต่างประเทศที่มีชื่อเสียงได้รับการยอมรับ มานำเสนออยู่หลายครั้งในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา

ไม่เคยมีใครเก็บตัวเลขงบประมาณที่จ่ายไปในแต่ละครั้งว่าหมดไปเท่าไร คุ้มกับการลงทุนหรือได้นำประโยชน์มาปรับปรุงงานการศึกษาอะไรให้เกิดผลเป็นรูปธรรมบ้างในแต่ละครั้ง

รู้แต่ว่าเม็ดเงินในการจัดงานนั้นบางงานสูงเกิน 30 ล้าน จัดตามศูนย์การประชุมขนาดใหญ่หรือโรงแรมหรู แต่หมดไปกับการโฆษณา ประชาสัมพันธ์ ที่ให้บริษัทพรรคพวกรับเหมาเอาไปทำแบบมีเงินทอน งานจบแล้วจบเลย ไม่มีอะไรเหลือให้สืบสานประเทืองปัญญาเอาไปพัฒนาได้เลย

ดีว่าขณะนี้กระทรวงศึกษาธิการอยู่ในช่วงมีรัฐมนตรีรักษาการ รายการผลาญงบเพื่อเอาเงินทอน ในลักษณะเอาเด็ก เอาการศึกษามาบังหน้าจึงไม่คึกคัก กระนั้นก็ยังมีหลุดมาให้เห็นอยู่บ้างเช่นกัน

จำได้ว่า สมาคมเครือข่ายการพัฒนาวิชาชีพอาจารย์และองค์กรระดับอุดมศึกษาแห่งประเทศไทย เคยเชิญนักวิชาการจากทั่วโลกมาแนะทางออกเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาไทยอย่างยั่งยืน

เล่นลงลึกไปถึงการศึกษาขั้นพื้นฐานที่โยงเข้าหาการยกระดับมาตรฐานการสอนในอุดมศึกษา เล่าผ่านประสบการณ์จากงานวิจัยและผลการปฏิบัติงานมาสะท้อนให้เห็นการสร้างแรงกระตุ้นแก่นักเรียนเกิดการพัฒนากระบวนการเรียนรู้และการมีอาจารย์ผู้สอนมีส่วนร่วม

การกระตุ้นให้ผู้เรียนอยากเรียนรู้และค้นคว้าด้วยตนเอง ภายใต้การแนะนำของครูผู้สอน เพื่อพัฒนาทั้งร่างกาย ความคิด อารมณ์และจิตวิญญาณ ภายใต้บรรยากาศการเรียนรู้อย่างมีความสุข

ซึ่งนักวิชาการที่ได้มาประชุมได้ชี้ให้เห็นตรงกันว่า การศึกษาในโลกปัจจุบันไม่ได้มุ่งหวังให้นักเรียนสร้างการแข่งขันซึ่งกันและกันเพื่อเป็นที่ 1 แต่จะเน้นให้นักเรียนได้มีการพัฒนากระบวนการเรียนรู้ใหม่ๆ ด้วยวิธีการใหม่ๆ โดยใช้เทคโนโลยีที่เกิดจากแรงผลักของครูผู้สอนเป็นสำคัญ

มิใช่เกิดจากแรงผลักของนักการเมือง ที่หมุนเข้ามาช่วงสั้น ๆ แล้ว ก็ไปแบบไม่ต้องรับผิดชอบ ประชุมกันไปก็เท่านั้น

คอลัมน์ เลาะเลียบคลองผดุงฯ
ตุลย์ ณ ราชดำเนิน tulacom@gmail.com