++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพฤหัสบดีที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2553

ภัยจากการวางจานอาหารจองโต๊ะที่ Food Center

การวางจานอาหารจองโต๊ะที่ Food Center ไว้    แล้วเดินไปซื้ออย่างอื่นเพิ่มเติม อาจเป็นอันตราย  
--------------------------------------------------------------------------------------------
ระวังตัวเองดีๆ นะ
ด้วยความปรารถนาดีจาก   Intelligent  Living

นางผาสุก อายุ ๒๘ ปี เข้าไปจับจ่ายซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เมื่อรู้สึกหิว จึงแวะที่ศูนย์อาหารของห้าง ที่นั่นมีผู้คนพลุกพล่าน เธอจึงไม่ทันสังเกตถึงสายตา ประสงค์ร้ายสองคู่กำลังจับจ้องตนเองซึ่งมีเครื่อง
ประดับมีค่าบนตัวเป็นเป้าหมาย

ผาสุกทิ้งอาหารไว้บนโต๊ะเพื่อไปซื้อเครื่องดื่ม จึงเป็นโอกาสของคนร้ายที่จะลงมือปฏิบัติการ จริยา(นังนกต่อ) 1 ในแก็งฟ้าสฟู้ด ซึ่งนั่งห่างออกไปไม่ไกลนักก็รีบเดินมาที่โต๊ะของผาสุก ทำทีเป็นหยิบทิชชูบนโต๊ะ ด้วยความรวดเร็วแอบเทยานอนหลับอย่างแรงใส่ลงไปในอาหารที่ผาสุกวางทิ้งไว้ แล้วทำทีเป็นเดินเลือกซื้ออาหารตามร้าน

ผาสุกกลับมาที่โต๊ะพร้อมน้ำดื่มและเริ่มต้นรับประทานอาหาร ขณะที่จริยาก็หาที่นั่งที่ใกล้ที่สุด....ทำทีดื่มน้ำ

' ตอนนั้นไม่ได้สงสัยอะไร ที่ผู้หญิงคนนั้นเขามานั่งใกล้ ๆ เพราะ Food Center มันก็เป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว   อีกอย่าง เห็นว่าเขาเป็นผู้หญิงด้วยกัน ' ผาสุกให้การกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ

เพียงเวลาไม่นานที่ผาสุกรับประทานอาหารผสมยานอนหลับเข้าไป เธอก็เริ่มง่วงและมึนศีรษะ และนั่นคือโอกาสของแก็งมิจฉาชีพ จริยาตรงรี่เข้าไปทันที   ' ขอโทษค่ะ คืออยากจะถามว่า แผนกเครื่องสำอางนี่อยู่ชั้นไหน ' ผาสุกพยายามตั้งสติแต่ความง่วงมึนงงมันก่อตัวขึ้นรวดเร็วจนควบคุมไม่ได้

" คุณเป็นอะไรไปคะ...ไม่สบายหรือคะ " จริยารีบเข้าประคองผาสุกให้ลุกขึ้น ซึ่งเธอก็หมดแรงจะขัดขืน
" ฉันจะพยุงไปนะคะ สงสัยต้องไปโรงพยาบาลแล้วล่ะค่ะ " จริยา (นังนกต่อ) ประคองกึ่งลากผาสุกออกไปจากบริเวณนั้น โดยมีสายตาหลายคู่จ้องตามไป แต่ไม่มีใครสงสัย เพราะภาพที่เห็นทำให้คิดว่าผู้หญิงคนหนึ่งไม่สบาย และเพื่อนกำลังพาออกไปเท่านั้น ไม่มีใครสังเกตก่อนหน้านี้ว่าใครเป็นใคร มาคนเดียวหรือมากับใคร นอกจากมิจฉาชีพเท่านั้น!
ผาสุกให้การกับเจ้าหน้าที่ตำรวจต่อไปว่า " ตอนนั้นเท่าที่จำได้ก็คือรู้สึกมึนงง   เวียนหัวคล้ายจะเป็นลม   หนังตามันจะปิดซะให้ได้ ฉันพยายามสู้กับมัน พยายามจะไม่หลับ แต่ก็ไม่มีแรง รู้แต่ว่ามีคนประคอง"
จริยานางนกต่อพยายามพยุงเหยื่อที่ใกล้หมดสติไปยังจุดนัดพบ ซึ่งที่นั้นไกรสร   สมาชิกร่วมแก๊ง ทำทีเป็นคนขับวินรถจักรยานยนต์รับจ้าง คอยท่าอยู่แล้ว ไกรสรตะโกนถาม " มอเตอร์ไซค์มั้ยพี่ "   จริยารีบตอบ " ไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด" เพียงเท่านี้..ก็ขจัดความสงสัยของคนรอบๆ ไปได้แล้ว
จริยาก็พยุงผาสุกขึ้นรถจักรยานยนต์ซ้อนสามไปด้วยกัน (บางแก๊งก็เป็นรถโดยสารประเภทอื่น)
แน่นอน คนร้ายมิได้นำเธอส่งโรงพยาบาล แต่กลับพาไปยังบ้านพักของตนเองที่ถนนลาดหญ้า เขตคลองสาน
เมื่อไปถึง..ผาสุกพยายามลืมตามองรอบๆ ก่อนจะอาเจียนออกมาจนหมด สองมิจฉาชีพรีบประคองผาสุกเข้าไปภายใน มงคลหัวหน้าแก็งซึ่งรออยู่แล้ว
ละลายยานอนหลับให้หญิงสาวดื่มอีก แต่คราวนี้เธอปัดป้องจึงถูกจับกรอกแทน ทั้งคู่ช่วยกันปลดทรัพย์ จริยา(นางนกต่อ) หยิบกระเป๋าสตางค์ของผาสุกออกดูบัตรประชาชน " อยู่ไหน " เสียงมงคลถาม
" แถวเยาวราช " จริยาตอบ มงคลพยักเพยิดให้จริยาออกไปแล้ว จัดการปลดกระดุมเสื้อผาสุกหมายจะข่มขืน ซึ่งพวกมันมักจะทำเป็นประจำภายหลังจากรูดทรัพย์แล้ว แต่ครั้งนี้เหยื่อไม่มีท่าทีจะหมดสติเอาง่ายๆ


" ที่ฉันจำสถานที่ได้ เพราะฉันเคยไปมาก่อน และคงเป็นเพราะฉันอาเจียนออกมาหมดด้วย " ผาสุกให้การต่อไป
" ตอนที่มาถึงบ้านคนร้าย ก็พยายามสำรวจว่าเราอยู่ที่ไหน รู้สึกว่ามันผิดปกติแล้ว แต่ไม่มีแรง พวกมันเอาน้ำมาให้กิน แต่คิดว่าเป็นยานอนหลับอีก ไอ้คนที่เป็นหัวหน้าพยายามลวนลาม   ฉันเลยรวบรวมสติขัดขืน มันก็คงร้อนตัว"

เมื่อเห็นว่าเหยื่อยังมีสติ คนร้ายจึงรีบร้อนพาเหยื่อออกจากบ้านโดยเร็ว คราวนี้ด้วยรถแท๊กซี่ซึ่งเป็นพวกเดียวกัน นำเธอไปทิ้งไว้ไม่ไกลจากบ้านของเธอเอง

"ตอนนั้นฉันเกือบจะไม่ได้สติแล้ว แต่ยังจำได้ว่าเป็นซอยบ้าน จึงพยายามเดินไปให้ถึง พอถึงบ้านก็หลับเป็นตายเลย "

ผาสุกสรุปคำให้การ.......เมื่อรู้สึกตัวอีกครั้ง ภายหลังจากที่พยายามทบทวนเหตุการณ์อย่างหนัก เธอก็จำได้ว่าสถานที่ที่ถูกพาไปรูดทรัพย์นั้น ตนเองเคยไปทำธุระมาก่อนเมื่อไม่นานมานี้ เธอจึงชวนน้องสาวไปแอบดูสถานที่เพื่อความแน่ใจ

" ใช่ ใช่ แน่แน่ นั่นไงมอเตอร์ไซค์คันนั้น นั่นไงรอยอ้วกของพี่ "

พฤติกรรมของมิจฉาชีพเหล่านี้ จะยังสามารถกระทำกับเหยื่อรายอื่นต่อไปได้อีกหลายครั้ง ถ้านางผาสุกไม่ตัดสินใจเข้าแจ้งความกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ
ความจริงตำรวจก็ได้รับข้อมูลพฤติกรรมและกำลังติดตามสืบแก๊งคนร้ายพวกนี้อยู่  แต่ที่ผ่านมาไม่มีการแจ้งความ  บางคนเป็นพยาบาล บางคนเป็นนักธุรกิจ
ยิ่งถ้าโดนข่มขืนด้วยก็คงรู้สึกอับอาย เลยไม่มาแจ้งความ คราวนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจรวบตัวได้ทั้งแก๊ง พร้อมคำสารภาพ

"ผมจะคอยเฝ้าดูอยู่ที่ Food Center ตามห้างต่างๆ คอยดูคนที่มีทองเยอะ ๆ ท่าทางฐานะดี ทำมาหลายครั้งกว่า ๒๐ ครั้งได้ ยานอนหลับจะใช้อย่างแรงเลย ซื้อจากร้านขายยาที่บางแค เอามาบดผสมน้ำ ที่ผ่านมามักจะเป็นผู้หญิง รูดทรัพย์แล้วก็ข่มขืนด้วย เพื่อให้เขาไม่กล้าแจ้งความ "

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น