++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันเสาร์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2548

จะคอยเป็นกำลังใจให้

ไม่โกรธเคือง ไม่เสียใจ ไม่ปวดร้าว
แม้จะเหลือ เพียงความว่างเปล่าสำหรับฉัน
เพราะสิ่งที่ได้กลับมา มันคุ้มค่ากัน
เห็นเธอเป็นคนใหม่ที่เชื่อมั่น ฉันก็รู้สึกยินดี

บนเส้นทางอัน ยาวไกล
ดวงดาวที่เธอฝันใฝ่คงไม่หลีกหนี
และเมื่อเธอก้าวผ่าน..ฉันจะเป็นสะพานเชื่อมความฝันที่เธอมี
ไปเถอะนะคนดี..
..ฉันจะ อยู่ตรงนี้ คอยเฝ้ามองความงดงามของเธอ

วินิตา กลุ่มด้ายสีม่วง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น