เป็นวัดย่านชานเมืองมีชื่อมาก
สืบเนื่องจากเก่าอก่มาแต่ก่อน
ชื่อของหลวงทวดหนูหลวงปู่พร
ยังถาวรคู่วัดทอดศรัทธา
จึงในปัจจุบันสิ่งสรรค์สร้าง
ดูกว้างขวางใหญ่โตและโอ่อ่า
โบสถ์,วิหาร,การเปรียญ,ธรรมศาลา
สถานญาปนกิจวิจิตรทรง
ผมได้ผ่านอ่านเขียนโรงเรียนวัด
คุ้นกับการปฏิบัติในศาสน์,สงฆ์
ถึงแม้มีงานทำพอดำรง
ก็ยังคงเดินตัดวัดทุกวัน
บ้านเป็นตับคับคั่งแถวหลังวัด
บ้านผมแอบอึดอัดอยู่ที่นั่น
เช้าตรู่ออกนอกบ้านแทบไม่ทัน
อาศัยรถเพื่อนกันไปหากิน
ไปตอนกลับกลับเองร้องเพลงช้า
เปลี่ยนรถราทุ่มครึ่งจึงถึงถิ่น
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันชาชิน
จะบ่นให้ใครยินก็ป่วยการ
คืนใดที่มีการศพพบพระสวด
อบอุ่นอย่างยิ่งยวดเมื่อเดินผ่าน
คืนใดวัดขัดศพไม่พบงาน
ทรวงสะท้านซึมเซาเหงาเหลือเกิน
บุญนิตย์ ไชยเศรษฐ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น