เจ้านกเอ๋ย เจ้านกวายุภักษ์
ข้าฯ นี้จักฝากข่าวเข้าเมืองหลวง
เพื่อระบายความในใจทั้งปวง
คนภูธรร้อนทรวงจึงเล่ามา
อันภาระหน้าที่วายุภักษ์
นับว่ามากและหนักเสียนักหนา
ทั้งกษาปณ์ บริหารด้านเงินตรา
อีกที่หลวงเพื่อยาคงเข้าใจ
อยู่ภูธร นอนนึกตรงตรึกมั่น
หน้าที่ฉันความจริงก็ยิ่งใหญ่
ทั้งมีเกียรติ มีค่ากว่าใครใคร
อีกหลายหลายหน่วยงานฉันพูดจริง
กินแต่ลม กลับไข่ออกเป็นทอง
ความซื่อสัตย์ทั้งผองมีทุกสิ่ง
ทำงานไปตามหน้าที่ไม่ประวิง
นี่คือสัตย์ความจริงจากภูธร
แต่บางครั้งน้อยใจใครรู้บ้าง
อยู่ภูธรอ้างว้างใจทอดถอน
ว้าเหว่จิตเปล่าเปลี่ยวใจร่ายเป็นกลอน
ถึงผู้อยู่นาครคือกรมเรา
อยู่ภูธรโดนด่าเป็นว่าเล่น
บางครั้งอยากจะเผ่น..ใช่โง่เขลา
ทั้งราชการ..ชาวบ้าน..รุมอัดเอา
อนิจจาตัวเราทำแทบตาย
ที่ทำไปก็ภาระและหน้าที่
ไม่เคยมีที่กระทำให้เสียหาย
อยู่ภูธรหนังหน้าไฟไม่สบาย
ทั้งเหนื่อยใจเหนื่อยกายก็ต้องทน
ปีสองเจ็ดระเบียบมาขึ้นค่าเช่า
ทั้งค่ำเช้าโดนด่าพาสับสน
เขาหาว่ารีดเลือดกับคนจน
ก็ต้องทนเพราะกรมตั้งคำสั่งไป
ตอนนี้..เรื่องนี้..ค่อยคลายหมอง
เพราะทุกคนกลั่นกรองระเบียบใหม่
ออกมาแล้ว..ก็ค่อย..สบายใจ
แต่ปัญหาทั่วไปยังคงมี
เช่นปัญหาบุกรุกก็ทุกข์หนัก
ไปปักหลักก็ไม่ได้น่าบัดสี
ขืนปักไปวัดไปโดนของดี
ชาวบ้านบอกลูกปืนมีจะให้กิน
มองหน่วยอื่นเขาพอชื่นกว่าเรานัก
มีบ้านพักเพียบพร้อมไปทั้งสิ้น
อนิจจา..วายุภักษ์เจ้าของดิน
มีหรือสักกระผีกริ้นได้ใช้เอง
บ้านก็เช่าข้าวก็ซื้อคือความหมาย
แถมบางคร้งเบิกไม่ได้...หนี้เป็นเข่ง
ถึงเบิกได้..แต่ไม่เท่าที่จ่ายเอง
ที่ละเลงมาใช่ฟ้องร้องให้ฟัง
เจ้านกเอ๋ย เจ้านกวายุภักษ์
จงตระหนักเพื่อนเจ้าอยู่ข้างหลัง
อยู่ภูธรนอนไม่หลับคอยรับฟัง
อยู่เมืองหลวงจงอย่านั่งลืมภูธร
แล้ววันหลังจะฝากข่าว เจ้ามาใหม่
วันนี้ผิดพลาดพลั้งไป โปรดสั่งสอน
สบายใจ ขึ้นบ้าง..ได้ร่ายกลอน
คนภูธร คนนาคร..กรมเดียวกัน
เฉลิมศักดิ์ ปาณศรี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น