| เบื่อหน่ายขอบ่ายหน้า | โหยเสาะหาสุดสาหัส |
| เป็นกากที่ปากวัด | สูญสิ้นแรงสุดแทง โถม |
| ตัณหาให้ตาเห็น | เดือนผ่องเด่นเพ็ญ พโยม |
| ยั่วเย้าอยากเล้าโลม | เกิดแรงกล้าเร่งล่าก้าว |
| ทางหน้าถึงท่าหนัก | ฮึกเหิมหักสู่ห้วงหาว |
| ทุ่มต่างหยั่งทางยาว | คร่ำเคร่งเข้าเร่งเร้าคว้า |
| ดินร้อนฝาดอนล่ม | ชุกฝนลมชวนล้มลา |
| รั้นแกร่งกอบแรงล่า | ดำเนินค้นผจญได้ |
| ยามค่ำยิ่งย่ำเช้า | กิเลสเหย้าโยงยาวไย |
| ป่าล้ำ ลึกร่ำไป | มาดหมายชัยมั่นหมายชื่อ |
| ปีศาจออกปราด แสร้ง | หยิบดาบแทงกำแหงฤา |
| เดินเดี่ยวปราดเปรียวดื้อ | ไม่หน่ายหนีไม่หนี หนาว |
| เหยียบยังลองหยั่งหยิบ | เดือนกระพริบ ระยิบพราว |
| สิ้นฤทธิ์เจ็บจิตร้าว | ร่วงหล่นลิ่วร่วงปลิวลง |
| ที่หมายท้าทายมั่น | หรือรางวัลฝ่าฟันฟง |
| บุกป่ารุกฝ่าดง | ได้เพียงดินดับสิ้นแรง |
| ตัณหาลวงตาให้ | บาดแผลได้เลือดไหลแดง |
| คือค่าราคาแพง | เป็นบทเรียนได้เพียง รู้ |
| หลงลาภแค่ภาพลวง | ทาติดบ่วงต้องร่วง พรู |
| ต่อไปจะได้รู้ | ตริตรองก่อนจึงจรสุข |
Theขี้ฝุ่นริมทาง
วันเสาร์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2548
ภาพลวง
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น