Theขี้ฝุ่นริมทาง
วันเสาร์ที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2548
บ้านเรา
บ้านเรามิใช่บ้านใครอื่น
จะหลับตื่นทุกยามมความหวัง
ชีวิตนี้มีสิ่งที่จริงจัง
บ้านเรายังเป็นบ้านเรานานเท่านาน
เราอยู่นี่มีทุ่งนามีป่าเขา
ในทับทึมควันเทาและหมอกม่าน
งานกับเราใต้ทับเรากับงาน
เรามีเพลงอันอ่อนหวานแห่งบ้านเรา
เมื่อเหยื่อหยดลงหยาดเราปาดเหงื่อ
ทุกทุกเมื่อมันหยาดชื้นใต้พื้นหญ้า
บ้านเราอยู่ของปู่ย่ามาแต่เยาว์
แต่กาลก่อนกาลเก่ามาหลายกาล
ชีวิตเราอยู่ที่นี่เป็นชีวิต
เรื่อยเรื่อยเรียบสนิทสะอาดสะอ้าน
ไม่มีเครื่องจักรคลั่งแผดกังวาน
ไม่มีการเข่นฆ่าจากตาคน
งานคืองานแห่งความงามสงบ
ไร้เล่ห์รบการค้าเข้ามาปล้น
เป็นความงามแห่งงานที่ผ่านพ้น
ซึ่งนับวันหมุนวนมานับนาน
เราทำงานอยู่ที่นี่เป็นชีวิต
อาจไม่เหมือนเมืองนิมิตที่ใครขาน
แผ่นดินปู่เป็นแผ่นดินมีวิญญาณ
เป็นความงามแห่งงานและบ้านเรา
"วาณิช จรุงกิจอนันต์ "
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น