++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันเสาร์ที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2548

บ้านเรา


บ้านเรามิใช่บ้านใครอื่น
จะหลับตื่นทุกยามมความหวัง
ชีวิตนี้มีสิ่งที่จริงจัง
บ้านเรายังเป็นบ้านเรานานเท่านาน

เราอยู่นี่มีทุ่งนามีป่าเขา
ในทับทึมควันเทาและหมอกม่าน
งานกับเราใต้ทับเรากับงาน
เรามีเพลงอันอ่อนหวานแห่งบ้านเรา

เมื่อเหยื่อหยดลงหยาดเราปาดเหงื่อ
ทุกทุกเมื่อมันหยาดชื้นใต้พื้นหญ้า
บ้านเราอยู่ของปู่ย่ามาแต่เยาว์
แต่กาลก่อนกาลเก่ามาหลายกาล

ชีวิตเราอยู่ที่นี่เป็นชีวิต
เรื่อยเรื่อยเรียบสนิทสะอาดสะอ้าน
ไม่มีเครื่องจักรคลั่งแผดกังวาน
ไม่มีการเข่นฆ่าจากตาคน

งานคืองานแห่งความงามสงบ
ไร้เล่ห์รบการค้าเข้ามาปล้น
เป็นความงามแห่งงานที่ผ่านพ้น
ซึ่งนับวันหมุนวนมานับนาน

เราทำงานอยู่ที่นี่เป็นชีวิต
อาจไม่เหมือนเมืองนิมิตที่ใครขาน
แผ่นดินปู่เป็นแผ่นดินมีวิญญาณ
เป็นความงามแห่งงานและบ้านเรา

"วาณิช จรุงกิจอนันต์ "

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น