เพียงอารมณ์เคลื่อนไหวในยามเศร้า
เพียงความเหงาของใจยามใฝ่ฝัน
เพียงรอยรักเธอฝากไว้ยามใกล้กัน
จึงต้องกลั่นกลอนมารักษาใจ
แค่ครุ่นคิดถึงคำเธอพร่ำ บอก
แค่ฟังเพลงก็ออกจะหวั่นไหว
แค่อ่านกลอนท่อนหนึ่งซึ้งเพียงใด
ยิ่งปวดใจยิ่งช้ำน้ำตาริน
ร้อยกวีร้อนเสียง สำเนียงรัก
ร้อยเรียงปักอักษรเป็นกลอนศิลป์
ร้อยนคำวาดประกาศไว้ให้ได้ยิน
ร้อยชีวินร้อยวาจาว่า "รักเธอ"
ประกายรัตน์ วงค์ รักษ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น