วันหน้าเป็นอย่างไรฉันไม่สน
ถือคติติดตรึงตนพึ่งตน
เกิดเป็นคนยังไม่สิ้นก็ดิ้นไป
มีสองมือแขนขามาเหมือนเขาแม้ไม่มีพรสวรรค์ท่านสร้างให้
ดวงตาเรามองเห็นทางสว่างไสว
มีสมองมีความคิดมีจิต ใจ
ประดุจไฟโชติแสงแรงศรัทธา
พรแสวงมีได้ใฝ่สรรหา
ใครว่าพรหมขีดเส้นแล้ว เกณฑ์ชะตา
ฉันเกิดมาเพื่อลิขิตชีวิตตน
พบทั้งสุขทั้งทุกข์ปนคลุกเคล้าขอต่อต้านภัยพาลอย่างหาญกล้า
อีกเรื่องเศร้ายินดีมีหลายหน
จะผิดถูกชั่วดี หรือมีจน
ยังสู้ทนทั้งตัวและหัวใจ
เหนื่อยกายล้าเหงื่อให้หยดไหล
ส่วนน้ำตา ร้าวรานซ่อนเก็บไว้
อย่าหมายใครเห็นนองหน้าว่าอ่อนแอ
จวบวันนี้จากวันนั้นฉันยังอยู่
ถึงจะรู้ว่าใครไม่แยแส
แต่ ความคิดยึดมั่นไม่ผันแปร
ดังตีแผ่ถอดถ้อยเป็นร้อยกรอง." นุประภาส "
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น