++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพฤหัสบดีที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2548

แด่พระพุทธองค์

อนิจจาโลกา ณ ครานี้
ช่างเหลือที่ทรมานปั่นป่วนคลั่ง
ทรมาพยาบาตอาฆาตชัง
กระทบกระทั่งขัดแย้งระแวงใจ
ช่างทารุณกรุ่นกรึงด้วยขึ้งโกรธ
ไม่สิ้นสุดหฤโหดหรือไฉน
วิถีทางโลกน่าเศร้าใจ
ด้วยบ่วงใยโกงคดกบฏกัน
อีกบ่วงโลกแลสลับสุดซับซ้อน
ทั่งยุ่งเหยิงยอกย้อนกระไรนั่น
ปวงสัตว์ส่ำพร่ำวอนพระองค์พลัน
โปรดทรงผันกลับส่อพระวรกาย
ทูลกระหม่อมจอมปราณผู้ผ่านแล้ว
ซึ่งเมืองแก้วอมตะนครหมาย
ทรงโปรดด้วยช่วยกันภยันตราย
ทวยนิกรทั้งหลายได้ร่มเย็น
โปรดประสานสุรสารสำนารหวัง
ดุจพลังอมตะมานะเห็น
ณ ภายใต้รัศมีอันเยือนเย็น
กลีบจงกลดดลเด่นไมตรีรส
ขอจงพลันเบิกบานตระการออก
เผยอดดอกชูฉมระงมสด
จงมธุรนิทีทวีรส
อย่ารู้หมดสิ้นสายขจายขจร
โอ้ว่าข้าแต่พระจอมเกล้า
พระเป็นเจ้าอิสระมหาศรณ์
ทรงสงบระงับดับอาวรณ์
ขอพระพรกรุณามหาธิคุณ
ได้ทรงโปรดกวัดไกวเสียให้สิ้น
สิ่งมลทินมัวหมองอย่าปองหนุน
เพื่อดวงจิตโลกาไม่ทารุณ
แม่นมนูญบริสุทธิ์วิมุติจริง
ทูลกระหม่อมจอมครูผู้ประสาท
อภิชาติสมบัติอมัตยิ่ง
โปรดทรงช่วยอวยพลังอันขลังจริง
ให้ข้าน้อยนี้ยิ่งไมตรีอุทิศ
โปรดขจัดความโลภลโมภร้าย
อหังการพาลมลายจากดวงจิต
รังสีเฉิดเพริศพร่าสุริยาทิตย์
แห่งปัญญาวิชาสถิต ณ กลางใจ
ทรงโปรดด้วยช่วยให้ผู้จักษุมอด
บันดาลปลอดเลือนลับกลับแจ่มใส
ขอชีวิตกลับคืนเพื่อชื่นใจ
แก่ผู้ไร้พลังจิตไม่มิดมรณ
โอ้ว่าข้าแต่พระจอมเกล้า
พระเป็นเจ้าอิสระมหาศรณ์
ทรงสงบระงับดับอาวรณ์
ขอพระพรกรุณามหาธิคุณ
ได้ทรงโปรดกวัดไกวเสียให้สิ้น
สิ่งมลทินมั่วหมองอย่าปองหนุน
เพื่อดวงจิตโลกาไม่ทารุณ
แม่นมนูญบริสุทธิ์วิมุตเอย ฯ

เรือง อุไร กุศลาลัย
แปลจาก To The Buddha (2529)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น