++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันอาทิตย์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

คนเลี้ยงเทวดา

คนเลี้ยงเทวดา

"เครียดมากๆเลย ออกไปทำงานรับจ้างตังแต่เช้า กลับมาตอนเย็น ลูกสาวก็จะเอาเงินไปใช้ พ่อก็ต้องให้ไป ต้องหาเก็บผัก ไปตกปลามาทำกินกัน หาเงินมา ว่าจะเอาไปซื้อของเข้าบ้านซะหน่อย ไม่เหลือแล้วนี่"

คนทำงานหาเช้ากินค่ำ มีชีวิตที่ทุกข์ยากลำบากอยู่แล้ว แม้จะมีความขยันทำมาหากิน แต่ดูเหมือนชีวิตจะมีความทุกข์มากขึ้น เม่อคนในบ้านหลังนี้ มีคนอาศัยอยู่ในชายคาเดียวกันนี้ ถึง 10 คน มีคนที่ทำงานหาเงินอยู่ 2 คน เพื่อเอามาเลี้ยงดูคนทั้งหมดในบ้าน

คนในบ้าน แต่ละคน ก็อยากจะได้นั่น อยากได้นี่ 2 คน พ่อแม่ ที่ทำงานหาเงิน ก็ต้องตามใจ หยิบเงินให้ตลอดมา

"เลี้ยงลูกยังกะเทวดา ไม่เคยสอนให้ทำงานอะไรเลย เอาแต่นอนเล่นโทรศัพท์ อยากได้เงิน ก็ขอจากพ่อ จากแม่ พอแต่งงานมีผัว ผัวมีเงินก็ไปเที่ยวกิน กะผัว สนุกสนาน พอหมดเงิน ก็มาขอจากพ่อแม่ แล้วแบบนี้จะไหวเหรอ"

"ปกตินะ คนเรา มักจะบนบาน ขอพรจากเทวดา แต่นี่ คนเลี้ยงดูเทวดา ลำบากแทบตาย เพื่อให้เทวดาสบาย"

"กูอยากเห็นเทวดาตกสวรรค์จริงๆ"

มันเป็นความผิดของเทวดาเหรอ ที่ทำแบบนี้
ตั้งแต่เกิดมา เทวดาเคยสุขสบายมาตลอด พ่อแม่ ดูแลเลี้ยงดู ไม่ยอมให้ทำงาน เพราะกลัวลูกเหนื่อย ลูกลำบาก แล้วมันก็ทำอะไรไม่ค่อยจะเป็น ไม่เคยลำบาก เป็นเทวดาอยู่ที่บ้าน

"ก็เลี้ยงลูกให้เป็นเทวดาเองนี่นา"

เมื่อชีวิต มีแต่ความทุกข์ แต่ละวัน มีเรื่องปวดหัว เดือดร้อนใจอยู่ตลอด เวลาที่มองเห็นคนที่รู้จัก มีความสุข หรือ ชีวิตดูไม่มีปัญหา ไม่ทุกข์ยากเลย .. บางช่วงก็อิจฉา ริษยาในโชคชะตาของคนๆนั้น จนเผลอบ่น นินทาถึง ด้วยความน้อยใจ พูดไม่ดีกับคนๆนั้น ทั้งๆที่ไม่เกี่ยวกันเลย แต่ละคน มีวิถีการดำเนินขีวิตที่ต่างกันอยู่แล้ว

"แม่เลี้ยงลูกมาอย่างดี พอลูกแต่งงาน ก็เอาใจแต่ครอบครัวของผัว มาเอาเงินที่พึ่งหามาได้ ไปซื้อของให้ครอบครัวแม่ผัว ข้าวของที่บ้าน ก็ยกเอาไปให้ครอบครัวแม่ผัวใช้ ข้าวที่หุงไว้กินในบ้าน มันก็ยกข้าวไปที่บ้านของแม่ผัว.. โอ๊ย คนในบ้านจะเอาอะไรกินล่ะ"

"เลี้ยงลูกยังไงหว่า รักลูก แต่ลูกกลับไปรักผัว รักครอบครัวของผัวมากกว่า"

"มันคงอยากจะหนีจากสภาพครอบครัว ที่เคยอยู่มาตั้งแต่เล็ก อยากไปอยู่กับครอบครัวผัว ตลอดไป"

"นั่นแม่แท้ๆของมึงนะ ทำกะแม่แบบนั้นได้ยังไง เบียดเบียนแม่"

"ความจริง มันควรจะเลี้ยงลูกให้เป็นคนนะ ไม่ใช่เลี้ยงลูกให้เป็นเทวดา"

"เทวดาต้องกินของดีๆ ได้แต่ของดีๆ แต่คนที่หาเลี้ยง กว่าจะหาเงินมาได้ เลือดตาแทบกระเด็น เหน็ดเหนื่อยมาก ร่างกายทรุดโทรมลงทุกๆวัน แต่เทวดา ยังสุขสบาย อยากได้อะไร ก็ต้องได้ นอนเล่นโทรศัพท์มือถือ เล่น facebook ไปวันๆ นอนจิ้มๆ แล้วก็คิด สร้างปัญหาให้ตัวเองจากความว่างงาน ไปเรื่อยๆ ทำให้พ่อแม่ต้องมาปวดหัวกับการสร้างปัญหาของมันอีก"

"มันคงเลี้ยงดูเทวดาไปได้ไม่นาน คนในบ้านจะอดตายกันซะก่อน แล้วเทวดา จะได้ตกสวรรค์กันละคราวนี้"

ถ้าหากวันนึง เทวดา ไม่มีคนเอาเงินให้ใช้ ไม่มีใครให้ขูดรีด เบียดเบียน วันนั้น เทวดาคงจะรู้สึกล่ะ วันนั้น คงมีคนรอซ้ำเติม สมน้ำหน้า แต่ก็เป็นความจริงของชีวิต ที่ คนเป็นพ่อแม่ เลี้ยงลูกไม่เป็น ปล่อยลูกให้เป็นเทวดา ไม่เลี้ยงดูให้ทำงานเป็น ให้ลูกเป็นคนปกติ ที่สู้ชีวิจ จิตใจเข้มแข็ง ไม่ใจเสาะ อ่อนแอ ฟุ้งซ่าน อยู่กับสิ่งจอมปลอม มายาภาพ หลอกลวงไปวันๆ จนสร้างปัญหา เป็นลูกเทวดา เบียดเบียนบั่นทอนคนอื่นๆ

"ถ้าเป็นกู รีบถีบมันทิ้ง ไล่มันหนีไป เพราะคนอื่นในบ้าน จะอดตายกันแล้ว แทนที่จะแบ่งปัน อยู่กันช่วยเหลือกัน แต่มาทำตัวเป็นเทวดา แบบนี้จะได้ล่มจมกันหมด"

แต่ในความเป็นจริง ไม่มีใครจะทำแบบนั้น เพราะความรัก ความผูกพัน ความเป็นลูกหลาน เชื้อสาย ตระกูลเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ก็ต้อมตามใจ ปล่อยเลยตามเลย คนก็ยังต้องเลี้ยงดูเทวดาต่อไป จนกว่าจะหมดลมหายใจกันไปข้างนึง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น