การทำความดี ย่อมเป็นพรอยู่ในตัวความดีนั้นเอง ไม่ต้องไปแสวงหาความดีที่ไหนอีก ไม่ต้องขอจากใครก็ได้ เพราะว่าเมื่อมีการทำความดีแล้ว ก็ย่อมจะเป็นพรอยู่ที่ตัวความดีนั้น เมื่อทำดีก็ดี ไม่ต้องพูดว่า "ได้ดี" ผู้ที่พูดว่าทำดีย่อมได้ดีนั้น ยังพูดอย่างละเมอ ละเมอ เพ้อฝันไปตามเขามากกว่า ก็ทำดีมันก็ดีเสร็จ มันไม่ต้องได้อะไรอีกแล้ว ทำดีด้วยกายก็เป็นดีอยู่ที่กายแล้ว ทำดีทางวาจา ก็ดีอยู่ที่วาจาแล้ว ทำดีที่ใจ ก็ดีอยู่ที่ใจแล้ว พอลงมือทำมันก็ดีทันทีไม่ต้องรอให้ได้ผลอะไรอีก...ที่นี้คนมันต้องการมากกว่านั้น ต้องการได้ลาภ ได้ชื่อเสียง ได้วาสนา ได้อะไรต่างๆ นี่ อย่างนี้มันต้องรอ บางทีรอนาน จนรอไม่ไหวก็มี ต้องแยกกันให้ต่างกันออกไปว่า ทำดีก็ดีทันที ส่วนที่จะมีปฏิกิริยาอย่างอื่นให้ได้ผลอย่างนั้นอย่างนี้ขึ้นมาอีกนั้น นั่นมันอีกเรื่องหนึ่ง นั้นมันไม่แน่ มันอาจจะเร็วก็ได้ จะช้าก็ได้ อาจจะไม่ได้ก็ได้ เพราะมันเกี่ยวพันกันหลายเหตุ หลายปัจจัยนัก เอาที่แน่นอนดีกว่า คือทำดีก็ดี เท่านั้น จะเรียกว่าความดีก็ได้ จะเรียกว่าเป็นพรก็ได้ อาตมาขออวยพรให้ท่านทั้งหลายในฐานะวันปีใหม่นี้ ด้วยพรอันนี้ ที่ว่าทำดีก็ดี ทำชั่วก็ชั่ว ไม่ต้องรอว่าจะได้หรือไม่ได้ พุทธทาสภิกขุ
โดย: หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ : Buddhadasa Indapanno Archives
สาธุๆๆ
ตอบลบ