"อาชีพนักดนตรีเป็นบาปหรือไม่"
Panyajaz Aungsanant - พระอาจารย์ครับอาชีพนักดนตรีเป็นบาปหรือไม่ครับ หรืออาชีพนักแต่งเพลงครับ
พระไพศาล วิสาโล - เคยมีนักเต้นรำคนหนึ่งทูลถามพระพุทธเจ้าว่า เขาเคยได้ยินมาว่า “นักเต้นรำคนใด ทำให้คนหัวเราะ รื่นเริง ด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้างในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของเทวดาผู้ร่าเริง” เขาอยากทราบความเห็นของพระพุทธองค์ในเรื่องนี้
พระองค์ตอบว่า “ เมื่อก่อนสัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากราคะอันกิเลสเครื่องผูกคือราคะผูกไว้ นักเต้นรำรวบรวมเข้าไว้ซึ่งธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น
“เมื่อก่อนสัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากโทสะ อันกิเลสเครื่องผูกคือโทสะผูกไว้ นักเต้นรำรวบรวมเข้าไว้ซึ่งธรรมเป็นที่ตั้งแห่งโทสะ ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น
“เมื่อก่อนสัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากโมหะ อันกิเลสเครื่องผูกคือโมหะผูกไว้ นักเต้นรำย่อมรวบรวมไว้ซึ่งธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งโมหะ ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น นักเต้นรำนั้น ตนเองก็มัวเมาประมาท ตั้งอยู่ในความประมาท เมื่อแตกกายตายไป ย่อมบังเกิดในนรกชื่อปหาสะ”
ข้อความดังกล่าวที่อาตมาคัดมาจากพระไตรปิฎก ชี้ชัดว่า หากนักเต้นรำ (ซึ่งคงรวมถึงนักดนตรี นักแสดง นักร้อง และนักแต่งเพลงด้วย) ทำให้ผู้คนมีราคะ โทสะ โมหะ ก็เท่ากับว่าได้ทำบาปแล้ว อีกทั้งตัวเองก็มัวเมา ปล่อยจิตปล่อยใจให้เป็นอกุศล ตั้งอยู่ในความไม่ประมาท คือไม่บำเพ็ญคุณงามความดี ก็ย่อมมีนรกเป็นที่หมาย ข้อนี้จึงเป็นเรื่องที่ผู้คนทั้งหลาย ไม่เฉพาะบุคคลที่มีอาชีพข้างต้น พึงสังวรณ์ระวังด้วย
ที่มา พระไพศาล วิสาโล - Phra Paisal Visalo
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น