++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันศุกร์ที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2550

หล่อนหรือที่เขาลือว่างาม

หล่อนนี่หรือ ที่ลือนาม ว่างามนัก
อยากรู้จัก มานานวัน ฉันนั้นสน
อยากพบเห็นเป็นขวัญตา นะหน้ามล
มาได้ยล สมคนลือ ..อือม์..งามจริง
ดูเนตรนาง เหมือนกวางไพร สดใสแท้
สองปรางแม่ แหมสวยจอด เจียวยอดหญิง
เนื้อนวลนาง น่านอนแนบ กอดแอบอิง
ทุกทุกสิ่ง ช่างสวยเด่น เห็นว่างาม
ปทุมทอง สองถัน ตันตึงเต่ง
เบิกบานเบ่ง ดันเสื้อ โตเหลือหลาม
คิดแล้วใคร่ ได้กกกอด แม่อกงาม
ช่างอร่าม อะแหร่มแท้ แม่โฉมยง
อันตะโพกของนงนุช สุดเสียงสังข์
โตเสียจัง ตะโพกนี้ ดูสูงส่ง
ไม่เสียดาย แล้วแล้ แม้ปลดปลง
บุญสูงส่ง ได้มาพบ ประสบนาง
โอ้..งามแท้ แม่นาง ช่างงามนัก
พี่นี้รัก เจ้าเหลือเกิน อย่าเมินหมาง
แล้วพูดจา เย้ายวน แม่นวลนาง
แม่เอวบาง ร้องด่า "คนหน้าควาย"
ไฟพิโรธ ฮือโหม ฉันโถมจับ
เสียงดังควับ เอ๊ะ เอวกลม ผมเธอหาย
เสียงเปรี๊ยะลั่น ฉันนอนเด่น เห็นดาวพราย
เอ๊ะ..ผู้ชาย หรือนี่ หมัดดีจริง
สร้อย แสงแดง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น