วันนี้เธอผู้เป็นหวานใจของชายคนหนึ่ง โทรมาทักทายเขาตอนเที่ยงกว่าๆ
เธอนั่งทานอาหารญี่ปุ่นที่ห้องทำงานของเธอนั่นเอง
อาหารญี่ปุ่นที่ว่า = มาม่า
วันนี้เธอมาทำงานสาย เพราะแวะไปซื้อของฝากให้คนทางบ้าน
ตอนเย็นวันนี้ เธอจะกลับบ้านกับน้องสาว เลยต้องหาซื้อของไปฝากคนทางบ้านด้วย
วันนี้เธออารมณ์ดี ไม่เสียงขุ่นเหมือนวันวาน
มีคนติดต่อมาถึงเธอ ทางอีเมล์ สอบถามถึงเรื่องหนังสือที่เธอเคยเขียนใน blog
"สาส์นรักจากสวรรค์" นวนิยายความรักที่หลายคนประทับใจ
ลองค้นหาจาก internet ค้เนไปค้นมา มาเจอบันทึกที่เธอเคยเขียนไว้
หลายคนจึงส่งเมล์มาสอบถาม เพราะอยากอ่านหนังสือความรักที่ดีๆเล่มนี้
เธอรู้สึกขำๆ ที่จะต้องคอยตอบคำถาม หาแหล่งที่มาเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้
แหม เจอคนชอบอ่านหนังสือในแนวเดียวกันเสียแล้วสิ
คุณนุช ที่ติดต่อมายังเธอ ให้อีเมล์ และ Msn ไว้ให้ แนะนำตัวมาอย่างดี
และพร้อมเสมอสำหรับการเริ่มต้นในมิตรภาพความเป็นเพื่อนระหว่างกัน....
และยังมีอีกหลายเรื่องราวที่เธอเล่าอย่างเจื้อยแจ้วให้เขาฟัง
เขานั่งฟังผ่านถือถืออย่างสบายอารมณ์
เพราะเธออารมณ์ดีเหมือนเดิมแล้ว
ส่วนเมื่อคืนวาน ที่เธอปิดโทรศัพท์มือถือ เพราะเธอชาร์ทแบตมือถือ
จึงปิดเครื่องเพื่อให้ชาร์ทแบตได้อย่างเต็มที่
เฮ้อ โล่งอกไปที
นึกว่าเครียดมากจนปิดมือถือ...
.. เอ หรือว่า นี่เป็นข้ออ้าง หรือคำแก้ตัวหรือเปล่าหนอ
ไชโย....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น