ชายคนหนึ่ง พาเธอผู้เป็นหวานใจไปแวะเยี่ยมเยือนพี่สาวที่รู้จักคุ้นเคยกันที่ห้องทำงาน
เป็นห้องให้บริการสนับสนุนนิสิตพิการ
เมื่อเธอได้สัมผัส รู้จักกับนิสิตพิการ
เธอมอบความเมตตา เอื้ออาทร พูดคุยอย่างเป็นกันเอง ไม่ได้รังเกียจแต่อย่างใด
แต่ออกจะแปลกใจด้วยซ้ำ ที่แต่ละคนมีความสามารถ
ใช้คอมพิวเตอร์ได้ ทั้งๆที่พิการทางสายตา
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จย่อมอยู่ที่นั่น
การที่ได้มีโอกาสมาสัมผัสกับคนที่ด้อยโอกาสมากกว่า
อาจจะช่วยเยียวยาจิตใจของเธอ ที่พบเจอกับเรื่องที่ไม่สบายใจ จนต้องลาหยุดงาน
พักผ่อนคลายเครียดกลับมาอยู่ที่จังหวัดบ้านเกิด
กับความเมตตาอารีและน้ำใจที่มอบให้
ผลบุญคงจะทำให้เธอ มีกำลังใจ และเติมกำลังใจให้ตัวเธอเองให้เข้มแข็งขึ้น
เพราะกลุ่มน้องๆที่พิการ ยังสู้ชีวิตเลย
แล้วทำไมเธอจะต้องท้อถอยและยอมแพ้ล่ะ
Theขี้ฝุ่นริมทาง
วันพุธที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2550
บันทึกรักจากชายคนหนึ่ง : เติมกำลังใจจากการสัมผัสเด็กด้อยโอกาส
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น