++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2550

บันทึกรักจากชายคนหนึ่ง : ความไม่พอใจกับความคาดหวังที่ไม่สมดังตั้งใจ

13 มิ.ย.50 วันที่ชายคนหนึ่งมีเวลาว่างที่จะอยู่กับเธอทั้งวัน
แต่ทว่า ในตอนเช้า มีคนจะมาเอาแฟ้มเอกสารจากเขาที่บ้านพัก
เขาจึงต้องอยู่รอที่จะส่งเอกสารให้กับมือ และอธิบายรายละเอียดของข้อมูลชุดนี้
ทำให้เขาเดินทางไปพบเธอในเวลาที่ช้า
เธอโทรมาสอบถาม จะมาถึงบ้านเธอกี่โมง
ชายคนหนึ่ง ตอบไป และชี้แจงเรื่องราวไปตามสิ่งที่เกิดขึ้น

จนถึง 11.30 น. เธอโทรมาถามเขาอีกครั้ง "มาถึงหรือยัง"
ชายคนหนึ่งพึ่งจะนั่งรถออกมาจาก บขส.
ทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก
เพราะรอคอยเขามาเป็นเวลานานหลายชั่วโมงแล้ว ยังมาช้าอีก
เวลายิ่งมีอยู่น้อย เพราะเดี๋ยวเธอก็จะต้องเดินทางกลับต่างจังหวัดแล้ว

เขาค่อยๆพูดตอบทางโทรศัพท์ด้วยความใจเย็น
ตั้งสติและเหตุผล ให้เหนือกว่า การใช้อารมณ์และความรู้สึก
เมื่อก่อนหน้านี้ ก็ตั้งสติในการรอคอย ผู้มารับเอกสารข้อมูล อธิบายและให้คำแนะนำไปพอสมควร
ท่ามกลางความกดดัน เรื่องเวลาที่เดินไปเรื่อยๆ
ยิ่งนานไป ทำให้ช้าออกไปเรื่อยๆ
และทำให้เธอไม่พอใจมากขึ้นเรื่อยๆ

เขาต้องอดทนข่มใจ ตั้งสติพอสมควร
หากใช้อารมณ์ และความรู้สึก อย่างขาดสติ และขาดเหตุผล
การแสดงออก คำพูด ย่อมฟังดูรุนแรง
ทำให้ผู้ฟัง รู้สึกแย่มากขึ้น
ทุกวันนี้ ชีวิตคนเราต้องพบกับปัญหามากมาย ที่ทำให้ชีวิตคนเรารู้สึกแย่ ไม่พออีกหรือ
หากสิ่งเล็กๆน้อยๆ ทำให้สังคมที่แย่ๆ มีแง่มุมเล็กๆที่ดีขึ้นมาบ้าง
ก็ยังดีกว่า เจอแต่เรื่องแย่ๆ ทุกข์ร้อนอยู่ตลอดเวลา

หลายครั้งที่คนอารมณ์ ร้อน เจอร้อน
ทุกอย่างที่เริ่มต้นมาด้วยดี กลับต้องจบลงอย่างที่ 2 ฝ่าย ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดขึ้น
แต่เพราะต่างฝ่ายต่างควบคุมอารมณ์ และรักษาสติเอาไว้กับตัวเองไม่ได้
เมื่อใดที่อารมณ์และความรู้สึกอยู่เหนือสติและเหตุผล
ทุกอย่างที่ไร้การควบคุม ย่อมแสดงออกมาอย่างรุนแรง

ด้วยเหตุนี้ ชายคนหนึ่งจึงต้องฝึกข่มใจ ตั้งสติให้อยู่กับตนเองอย่างมาก
ความจริงแล้ว มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ชายคนหนึ่งคาดหวังไว้
ไม่ได้ดังใจก็มากมาย มีเรื่องไม่พอใจก็หลายเรื่อง
แต่มันจะมีประโยชน์อะไรกับการไประบายอารมณ์เหล่านั้นกับคนอื่นที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วย
โดยเฉพาะคนที่เรารัก

เขาไม่ได้เห็นเธอเป็นถังขยะ ที่จะต้องคอยโยนสิ่งที่ไม่ดี อารมณ์ร้ายๆใส่อีกฝ่ายอยู่ตลอดเวลา
แต่ทำไม อีกฝ่าย มักจะโยนอารมณ์ร้ายๆใส่เขาอยู่บ่อยๆ
เมื่อได้ตัดสินใจเลือกเธอแล้ว ก็ต้องข่มใจต่อไป
คาดหวังว่า เมื่อถึงช่วงเวลาหนึ่ง เธอจะมีสติ และคิดได้ตลอดไป
แต่คงไม่ใช่วันที่เขาหมดลมหายใจ ตายจากเธอไป แล้วจึงคิดได้
เพราะวันนั้น ไม่มีโอกาสให้เธอได้แก้ไขปรับปรุงตัวเอง
ทำสิ่งที่ดีๆ ถนอมน้ำใจคนที่เธอรักได้อีกตลอดกาล
ไม่ว่า จะอ้อนวอนร้องขอมากมายเท่าไรก็ตาม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น