เส้นทางเถื่อน.....

รอยเกวียนที่เปลี่ยนทาง
คงเคว้งคว้างเพราะทางเถื่อน
ดินโคลนเริ่มเลอะเลือน
เสมือนเตือน และตอกย้ำ

กี่เพื่อน กี่เลือนหาย
กี่ดวงใจที่เจ็บจำ
ล้อเกวียนหมุนเวียนซ้ำ
การกระทำย้ำทำลาย

ผ่านมากี่ป่าเขา
ผ่านลำเนาทุ่งหญ้าใหญ่
ขวากหนามและเปลวไฟ
ฟันฝ่าได้ ไม่หวั่นเกรง

พลาดพลั้งผ่านวันวาน
ผ่านคำคนคอยข่มเหง
สังคมสุดเส็งเคร็ง
เศร้าวังเวงดังเพลงพ่าย

ภูเหนือ เชียงดาว