สะพานโค้งพร่างพราย นามสายรุ้ง
คาดคุ้งฟ้าประดับสลับสี
สะพานแห่งความฝันอันแสนดี
มีเทวีรุ้งสายปลายสะพาน
เทพธิดาดวงดาวแห่งห้วงหาว
ก่องสกาวดังเก็จหยาดเพชรผ่าน
เห็นดวงงามเห็นความฝันอันตรธาน
รัตติกาลล่าทำลายรุ้งสายลง
เดียวดายบนถิ่นแผ่นดินกว้าง
เฝ้าสะพานรุ้งกว้างทอดทางส่ง
สลับสีสลับวันหวั่นพะวง
รู้ว่าคงมิถึงได้ปลายสะพาน
"วาณิช จรุงกิจอนันต์"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น