::ขนาดของความทุกข์::

::ขนาดของความทุกข์::

ความทุกข์มีขนาดใหญ่ขึ้นตามการให้ความสำคัญกับตัวเอง ยิ่งยึดว่าตัวเองสำคัญมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องแบกความทุกข์มากขึ้นเท่านั้น

บางครั้ง, การฝึกตนคือการทำให้ตัวเองเล็กลง สำคัญตัวน้อยลง เมื่อนั้นเราจะมองโลกและคนอื่นรอบๆ ตัวตามความเป็นจริงมากขึ้น ไม่ได้มองด้วยสายตาตัดสินโดยยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาลเหมือนอย่างเคย

คนที่คิดว่าตัวเองตัวใหญ่มักคิดว่าคนอื่นตัวเล็กกว่า จะต้องทำตามฉันเท่านั้น วิธีคิดแบบนี้เป็นทุกข์ง่ายมาก เพราะทุกวันย่อมมีคนไม่ทำตามใจเราเป็นปกติอยู่แล้ว ยิ่งเจอเยอะยิ่งทุกข์เยอะ "ทำไมไม่ได้ดั่งใจวะ" ทำนองนั้น

แต่ถ้าทำตัวเล็กๆ คิดว่า ทุกคนเขาก็มีชีวิตในแบบของเขา เราคงไม่มีพลังอำนาจไปบงการใครให้เป็นไปตามใจเรา เมื่อเจอคนที่ถูกทาง เข้ากันได้ ก็รู้สึกดีตามปกติ แต่ถ้าต้องเจอคนที่ไม่ถูกใจ คนละทางกัน ก็เห็นว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดา

โลกไม่ได้หมุนรอบเราซะหน่อย

ตราบที่เป็นมนุษย์ปุถุชนคงไม่มีใครไม่ทุกข์ แต่คงมีทุกข์มาก-ทุกข์น้อย คนที่คิดว่าตัวเองตัวเล็กมักจะทุกข์น้อย คนที่คิดว่าตัวเองตัวใหญ่ ทุกข์ก็มักจะใหญ่ไปด้วย

*มาอยู่วัดเซนสองคืน ได้คุยกับคนที่มาปฏิบัติธรรมชาวญี่ปุ่น พบว่าปัญหาของหลายคนคือการเห็นตัวเองสำคัญเกินจริง และเห็นคนอื่นแย่เกินจริง เมื่อเราคิดว่า "เราถูก" เราก็มักจะเผลอคิดว่า "แกนั่นแหละผิด" เอาง่ายๆ

?

?????:(?`v??)??:?
Thx U. #Roundfinger