ทำความดีแล้วโดนแม่ด่า

ปุจฉา - กราบนมัสการพระคุณเจ้า ดิฉันมีความในใจที่ไม่เคยได้ระบายให้ใครรู้เลย เพราะรู้ว่าการกล่าวถึงบุพการี นั้นบาป แต่ดิฉันก็เก็บกด และรู้สึกน้อยใจ เสียใจทุกครั้ง

ตั้งแต่เด็กจนโต ดิฉันมักจะโดนตำหนิ (ด่าว่า แรงๆเสมอ) ในเวลาที่ทำความดี เช่น มีลูกแมวถูกแม่คาบมาทิ้งในซอก แล้วลืมไว้ร้องอยู่สองวัน แม่แมวก็ไม่มา ดิฉันปีนไปดูลูกแมวเพิ่งคลอดยังมีสายรกติดตัว แม่มักจะบ่นให้หมาที่บ้านหาให้เจอกัดให้ตายเพราะรำคาญเสียง ดิฉันอยากช่วยแต่ก็ต้องแอบช่วย

ดิฉันมีความสุขที่ได้ช่วยชีวิตหนึ่งไว้ได้ และสุขมากๆ ที่อีกสองเดือนต่อมาบังเอิญเจอเจ้าของแมวข้างนอก แล้วสอบถามว่าแมวตัวนั้นรอดชีวิตไหม เค้าบอกว่ารอด ตั้งชื่อ ว่าบุญรอดด้วย นี่คือแค่ตัวอย่างที่พ่อแม่จับไม่ได้ว่าดิฉันช่วยเหลือ คน หรือ สัตว์ แต่ที่จับได้ดิฉันโดนและร้องไห้เสียใจตลอด ดิฉันควรทำใจยังไงดีคะ

พระไพศาล วิสาโล วิสัชนา - อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นในใจ แม้จะร้ายหรือลบ เช่น ความโกรธ เกลียด ความรู้สึกผิด เราควรยอมรับมัน ดีกว่าที่จะปฏิเสธผลักไสหรือกดข่มมัน เพราะมันจะไม่หายไปไหน แต่จะผุดโผล่มารบกวนเราในยามเผลอ ยิ่งกดข่มมากเท่าไหร่ มันยิ่งรังควาญเรามากเท่านั้น

ขณะเดียวกันก็ควรนึกถึงด้านดีของบุพการีด้วย จะช่วยให้เราให้อภัยท่านได้ง่ายขึ้น ยิ่งได้รับรู้ถึงภูมิหลังหรือประสบการณ์ในอดีตของท่าน เราก็จะเข้าใจพฤติกรรมของท่านได้มากขึ้น ช่วยให้โกรธเคืองท่านน้อยลง

ขอให้คุณมั่นคงในความดีเอาไว้ แม้พ่อแม่หรือคนอื่นจะไม่เข้าใจ ทำดีแต่ถูกคนตำหนิ ดีกว่าทำชั่วแล้วมีคนชม ยิ่งกรณีที่เป็นการช่วยชีวิตสัตว์ด้วยแล้ว แม้ถูกต่อว่าก็ยังถือว่าคุ้มหากสามารถช่วยเขาให้รอดชีวิตไว้ได้ เพราะความทุกข์เพราะถูกต่อว่านั้น เป็นของชั่วคราว ไม่นานก็หาย แต่ชีวิตนั้น หากสูญเสียไปแล้ว เอากลับคืนมาไม่ได้

ที่มา https://www.facebook.com/visalo?fref=ts