นิทานเซน : ตาบอดตามไฟ

นิทานเซน : ตาบอดตามไฟ มีคนตาบอดคนหนึ่ง.... ไปมาหาสู่ท่านอาจารย์บันเกอิ เสมอๆ เมื่อตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่วันหนึ่ง อาจารย์ เห็นว่าคนผู้นี้ควรจะได้ดวงตาเห็นธรรมเสียที คืนนั้นเมื่อคนตาบอดมาคุยอยู่ที่วัดจนดึก บังเอิญเป็นคืนเดือนมืด ตอนลากลับบ้านท่านอาจารย์ก็ให้คนช่วยหาเทียนไขจุดใส่โคมกระดาษ ให้เดินถือกลับบ้าน คนตาบอดก็บอกอาจารย์ว่า “ไม่ต้องหรอกครับ กลางคืนหรือกลางวัน สาหรับผมก็เหมือนกัน ผมสามารถกลับเองได้ ไม่ว่ามืดหรือสว่างก็มีค่าเท่ากัน ผมชินเสียแล้ว” อาจารย์จึงว่า “เอาไฟตามไปเถอะ ตามไปให้คนอื่นเขา ต่างหาก เขาจะได้ไม่ชนเอา” แล้วคนตาบอดคนนั้น ก็ถือโคมเดินกลับบ้าน พอมาถึงที่แห่งหนึ่งก็มีคนวิ่งสวนมา กาลังจะชน คนตาบอดจึงตะโกนขึ้นว่า " จะรีบไปไหนกันพ่อคุณ เธอกาลังจะชนฉันน่ะ ตามไฟไว้ให้แล้วมองไม่เห็นรึไง”แล้วก็มีเสียงตอบมาว่า “ไฟดับแล้ว เทียนของท่านไหม้หมดแล้ว”ทันทีที่ได้ยินว่า หมดเชื้อไฟที่จะตามส่องไปได้อีก เขาก็โพลงขึ้น ...........ด้วยดวงตาภายใน ณ ที่ที่ยืนอยู่นั่นเอง คัดลอกจาก http://www.dharma-gateway.com/ผู้คัดลอกและเรียบเรียง hs6kj