++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันอังคารที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2553

เพลงของไอออน เพลงที่ 2

            วันนี้วันพฤหัส..7 วันที่ผ่านมา ไอออนคงจะหงุดหงิดไม่พอใจมากๆ คิด และตัดสินใจบางอย่าง จนวันนี้เปลี่ยนชื่อที่ใช้ใน facebook ไปเลย แต่พี่ก็ยังไม่ลืม ที่บอกว่า จะเอาเพลงที่ 2 ที่เลือกให้ไอออน มาฟังตามสัญญา ก็คือ เพลงที่แนบมาให้ฟังในนี้แหละ คือ เพลงที่ฟังแล้ว คิดถึงไอออน

            คืนวันที่ 8 สิงหาคม ที่ผ่านมา ที่เราคุยกัน และพี่ถามว่า ไอออนอยู่ตรงไหนของระยอง เพราะอยากรู้ว่าใช่พื้นที่เป้าหมายในการเก็บข้อมูลทำโครงการวิจัยเกี่ยวกับคนงานโรงงานมั้ย ไอออนเคยบอกว่า ร้านของไอออนอยู่แถวโรงงาน ก็น่าจะช่วยได้ แต่ไอออนก็คงมีเหตุผลของไอออน ที่ยังไม่พร้อมที่จะเจอหน้าพี่ หรือยังไม่อยากให้พี่ไปที่ร้าน ที่บ้าน เลยไม่บอกพี่ก็พยายามถามเพราะอยากรู้ จนหงุดหงิด จนบอกว่า งั้นไม่ต้องคุยกันอีก

            คงสงสัยสิว่า เรื่องแค่นี้ ทำไมถึงไม่พอใจจนหงุดหงิดถึงขนาดนั้น หายไปไม่คุยด้วยเลย  ลักษณะงานที่พี่ทำ เป็นงานเกี่ยวกับการเก็บข้อมูล เหมือนผู้รับเหมาที่เขียนโครงการของบ ถึงจะได้เงินและได้งานมาทำ เรื่องนี้ก็เช่นกัน  พี่ก็คิดว่า ไอออนคงช่วยได้ เพราะไอออนเป็นน้องสาวที่พี่รักและห่วงมากๆ เรื่องเล็กแค่นี้คงช่วยได้  น่าจะรู้จักกับลูกค้าของร้านที่เป็นคนทำงานโรงงาน ติดต่อให้เค้าช่วยเอาแบบสอบถามไปให้คนงานกรอก  แต่พี่ก็อยากรู้ก่อนว่า ไอออนอยู่ตรงไหน โรงงานแถวนั้น เป็นโรงงานประเภทไหน ไอออนก็ไม่ยอมบอก ก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะข้อมูลที่ต้องการจะเอามาเขียนโครงการ เสนอขอเงินมาทำงาน  เมื่อไม่รู้เรื่องอะไร  ดูท่าทางคงไม่ช่วย ก็เลยเงียบหายไป คือ ไปหาข้อมูลเอง ช่วง 9-17 ส.ค. ไปตระเวณแถวภาคตะวันออก ไปหาไก่ แมลงสาบด้วย ในที่สุด ก็หาใครช่วยไม่ได้ ไม่มีข้อมูลมาเขียนโครงการตามระยะเวลาที่กำหนด สรุปก็คือ ตกงาน

            บางเรื่อง ก็ต้องอาศัยจังหวะเวลา ในช่วงเวลาที่รู้ว่า หมดหวัง สิ้นหวัง ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป ช่วงเวลานั้น ในความรู้สึกและอารมณ์ตอนนั้น  ถ้าพี่ออนไลน์ คุยกับไอออน อาจจะหลุดความรู้สึกหมดหวังออกมา ระบายอะไรออกมาให้รู้ อาจจะเผลอไปว่าอะไรไอออนเข้าให้ ดังนั้นช่วง 23-31 สค เมื่อเข้ามาใน fb จะไม่ค่อยคุยกับใคร จะเข้าไปเม้นท์ ในเรื่องทั่วๆไปเท่านั้น

            เรื่องตกงาน ความจริงก็ไม่ได้เกี่ยวกับไอออน ไม่ใช่ความผิดของไอออน เพราพี่คาดการณ์ผิด ทุกคนก้หวังว่า ทุกอย่างน่าจะเป็นอย่างที่ตั้งความหวังไว้ อย่างพี่ก็คิดไปว่า เรื่องนี้น้องสางของเราคงจะช่วยเหลือได้อย่างสบายๆ แตาก็ลืมไปว่า ไอออนก็มีเรื่องที่ต้องคิด ต้องเครียดเหมือนกัน ...แล้วที่เค้าเรียกว่า เราเป็นพีชายนี่ ที่จริงก็ไม่รู้ว่า ไอออนจะให้ความไว้วางใจ เชื่อใจมากแค่ไหน อย่างน้อยก็น่าจะต่างจากที่เราเรียกเค้าเต็มปากเต็มคำว่า เค้าเป็นน้องสาวแท้ๆของเรา แต่สำหรับเค้า ถ้าเจอคนที่อายุมากกว่าเค้า ก็เรียกว่า เป็นพี่ชายได้ทุกคน

            การที่เราคาดการณ์ผิด แล้วต้องเดิมพันสูงกับเรื่องงานที่จะต้องได้ทำต่อไป เมื่อพลาดหวัง ก็เป็นธรรมดาที่คนเราต้องมีอารมณ์เสียใจกันบ้าง ให้เวลาทำใจกันบ้าง แต่สิ่งหนึ่งที่ยึดเป็นหลัก เมื่อเวลาผ่านไป หายอารมณ์ร้อน อารมณ์เย็นลงแล้ว จะคิดอะไรได้ดีขึ้น เรื่องที่คิดว่า ร้ายแรง อาจจะเป็นเรื่องเล็กลงกว่าเดิม ถ้าใจเย็นลง เรื่องเล็กจะไม่กลายเป็นเรื่องใหญ่ เรื่องหนึ่ง จะไม่ทำให้ต้องเสียเพื่อน เสียความรู้สึกที่ดีๆกับหลายคนไป ถ้ารู้จักยับยั้งอารมณ์ในตอนที่ร้อนๆอยู่


            ในช่วงเวลาที่ใจเย็นพอ อารมณ์เย็นพอ การบอกเรื่องนี้ให้ไอออนรู้ จะตัดเรื่องอารมณ์ความรู้สึกออกไป ได้บอกสิ่งที่อยากจะบอกจริงๆ ซึ่งจะทำให้ไอออนไม่รู้สึกเป็นทุกข หรืไอออนู้สึกแย่ เสียใจ จากการไม่ยอมรับความจริง แล้วไปโทษคนอื่น เมื่อพี่อารมณ์เย็นลง พี่ก็ยอมรับตามความจริงว่า เราเตรียมตัวไม่ดี คาดการณ์ผิดหลายอย่าง วางแผนไม่ดี ซึ่งไม่ใช่ความผิดของไอออนเลลย ก็แค่พี่ไปคาดหวังว่าไอออนจะช่วยตรงนี้ได้ ถ้าไปคาดหวังว่า คนอื่นจะช่วยเหลือได้ ก็ไม่เกิดอะไรขึ้น ก็คุยกับน้องสาวของตัวเองได้ตามปกติ

            ...** วันนี้ วันพฤหัสบดีที่ 2 ก.ย.2553 ผ่านมา 7 วันแล้วนะ ที่ไอออนไม่พอใจ แล้วตัดสินใจ คิด คลิกอะไรไปแล้ว ถ้าเป็นความต้องการจริงๆของไอออน ก็ตามใจละกัน แต่สำหรับพี่แล้ว ไอออนก็ยังเป็นน้องสาวแท้ๆของพี่เหมือนเดิมน่ะแหละ

            มาถึง เพลงที่ 2 ที่ฟังแล้ว พี่คิดถึงไอออน ความจริง ทำให้ตั้งแต่ต้นเดือน สค.แล้ว แต่ในช่วงที่ต้องเสนอโครงการ ก็ต้องหายไปหาข้อมูลน่ะแหละ จะสังเกตเห็นว่า พี่ไม่ค่อยออนไลน์ตั้งแต่วันที่ 9 สค เป็นต้นมา จากปกติ จะเห็นโผล่มาเรื่อยๆ  เพลงนี้ จะมีคำว่า
            1. เมื่อถูกตัดสินว่าเลวทราม
            2. เวลาเหงา
            3. ดื้อรั้น
            4. ธารน้ำตาที่เปียก
            5. เพียงหัวใจอย่าสับสน
            6. ยังมีรักที่คอยรอ
            7. ผู้แต้มสีฝัน

            คำที่ 1-2-3 ทุกครั้งที่คุยกับไอออน พี่จะคิดถึงไอออนกับ 3 คำนี้เลย  เวลาที่บอก แนะนำ แล้วไอออนก็บอกว่า กำลังร้องไห้ ก็นึกถึงคำที่ 4 พี่พยายามเตือนสติ ด่าว่าก็แล้ว เพราะคิดถึงคำในข้อ 5 โลกนี้ยังมีอะไรที่ดีอีกเยอะ แม้ว่า 8 ปีที่ผ่านมา มันยากจะลืมก็จริงอยู่ แต่ไอออนก็ต้องสู้ เพื่อให้หลุดพ้นจากความทุกข์ที่ยึดติดกับตัวไอออนนั้นให้ได้  คำในข้อ 6-7 คือสิ่งที่พยายามจะย้ำเตือนสติไอออนอยู่เสมอ แต่ไอออนก็ยังข้อ 3 คือ ดื้ไอออนั้น ตามเดิม แล้วก็ชอบคิดว่า ตัวเองเป็น ข้อ 1 เพราะข้อ 5 สับสนมากไปรึเปล่า....

            เพลงนี้ ไอออนคงไม่เคยฟังมาก่อน ตอนที่พี่ฟัง คิดถึงไอออนนั่งอยู่ในห้อง มีจอคอมตรงหน้า คุยกันผ่านจอ แล้วไอออนก็ร้องไห้ เพลงนี้ก็แว่วมา เสียงกีตาร์และเสียงเคาะเป็นจังหวะ เหมือนที่พระจีน เคาะเวลาทำสมาธิ เหมือนสิ่งที่จะเตือนให้ใจ ไม่วอกแวก ต้องมีสติรู้ตัว ซึ่งเป็นเรื่องยากของคนที่อยู่ในห้วงทุกข์ เพราะธารน้ำตา มันชะล้างไหลบ่าลงมา บังหลายสิ่งหลายอย่าง เพลงก็บรรเลงไป จนมาถึง 4 วรรค สุดท้ายของเพลง คือ สิ่งที่พี่อยากจะบอกไอออนเสมอ ฟังดูละกันว่า 4 วรรค สุดท้าย ว่ายังไง

            เพลงที่ 3 ที่จริงก็ทำไว้ให้แล้ว แต่ไม่รู้ว่า ไอออนอยากฟังรึเปล่านะ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น