ทำนองแต่ง - ใช้กลอนบทละคร ตอนต้นเป็นร่ายดั้น ๑ บท
ข้อคิดเห็น - วรรณคดีสโมสรในรัชกาลที่ ๖ ลงมติว่า บทละครรามเกียรติรัชกาลที่ ๑ เป็นยอดแห่งเรื่องรามเกียรติ์ เก็บความได้ละเอียดครบถ้วนกว่าฉบับอื่นๆ กระบวนพรรณนาแจ่มแจ้งชัดเจน กระบวนกลอนนุ่มนวลไพเราะรื่นหู ถึงแม้เรื่องจะยืดยาวเป็นพิเศษ การบรรยายอุปนิสัย บทบาทของตัวละครทุกตัวเด่นชัด และสอดคล้องต้องกันตลอดเรื่อง เช่น ความเจ้าชู้ของหนุมานปรากฏอยู่ตั้งแต่ต้นจนจบ เนื่องจากบทละครเรื่องนี้มีความยาวมาก และกวีหลายท่านช่วยกันแต่ง จึงมีบทพรรณนาคล้ายๆกันอยู่มาก เช่น ชมการแต่งกาย ม้าและรถ แต่ก็น่าให้อภัยที่ผู้แต่งพยายามหลีกเลี่ยงมิให้สำนวนโวหารซ้ำกันได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น