Su Pa - กราบนมัสการพระอาจารย์ค่ะ ดิฉันเพิ่งเริ่มสวดมนต์จริงจังไม่ถึงปีค่ะ ซึ่งบทสวดมนต์ที่จะสวดปกติจะ ตั้งแต่บูชาพระรัตนตรัย กราบพระรัตนตรัย นโม 3 จบ คำขอขมาพระรัตนตรัย ไตรสรณคมน์ พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ พาหุง แผ่เมตตา กล่าวคำอโหสิกรรม ต่อมาดิฉันได้บทสวดมนต์มาเพิ่ม มีบทสวดยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก และ บทสวดมหาเมตตาใหญ่
วันหนึ่งดิฉันได้พูดคุยกับเพื่อนร่วมงาน เค้าทักท้วงดิฉันว่า อย่าสวดยอดพระกัณฯ ถ้าไม่มีสมาธิพอจะเป็นบาป หรืออย่าสวดคาถาใดๆ ถ้าตนเองไม่มีสมาธิจะบาป ซึ่งดิฉันยอมรับว่าดิฉันยังทำสมาธิไม่นิ่งพออย่างที่เขาได้กล่าวอ้าง แต่ดิฉันมีความตั้งใจที่จะสวดมนต์มากๆ อย่างนี้จะบาปอย่างที่เขาได้พูดหรือเปล่าคะ
รบกวนพระอาจารย์ด้วยค่ะ
พระไพศาล วิสาโล วิสัชนา - การสวดมนต์นั้นมีวัตถุประสงค์ประการหนึ่ง คือเพื่อทำให้ใจเป็นกุศล เช่น มีศรัทธาและสมาธิเพิ่มพูนขึ้น คนที่มีจิตใจว้าวุ่นรุ่มร้อน เมื่อสวดมนต์แล้ว จิตใจก็จะสงบเย็นเป็นสมาธิ
ดังนั้นหากคุณสวดมนต์โดยที่ใจยังไม่เป็นสมาธิก็ไม่เป็นไร ขอให้ตั้งใจและมีศรัทธาในการสวดมนต์ก็พอแล้ว ไม่มีคำสอนของพระพุทธองค์ที่ระบุว่า การสวดมนต์โดยใจไม่มีสมาธินั้นเป็นบาป การผิดศีลต่างหากที่เป็นบาป
อันที่จริงอาตมาอยากแนะนำเพิ่มเติมว่า หากสวดมนต์โดยเข้าใจความหมายของบทสวด จะดีมาก เพราะจะทำให้มีปัญญาเพิ่มขึ้นด้วย โดยเฉพาะบทสวดที่เป็นพุทธพจน์หรือมาจากพระไตรปิฎก
ที่มา https://www.facebook.com/visalo?fref=ts
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น