หากความอาฆาตพยาบาทคือมีดกรีดใจ การ...ให้อภัยก็คือยาสมานใจอย่างดี ใจที่ไร้ยาสมานย่อมมีแผลเรื้อรัง ชีวิตที่ให้อภัยไม่เป็นย่อมหาความสุขได้ยาก เราจะสุขหรือทุกข์มิใช่เพราะมีใครมาทำให้ หากอยู่ที่ใจเราเอง ที่สุดแล้วเราต้องเลือกว่าเราจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร ระหว่างการหล่อเลี้ยงความโกรธ เกลียด เอาไว้กับการบ่มเพาะความเมตตากรุณา ถ้าเลือกอย่างแรกชีวิตก็จมปลักอยู่ในความทุกข์ หากเลือกอย่างหลังก็เป็นสุขอยู่เสมอดูเพิ่มเติม
โดย: ธรรมทาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น