โลภเจตสิก

โลภเจตสิก คือธรรมชาติที่ปรุงแต่งจิต ทำให้ติดใจในอารมณ์ ๖ หรือ ความรัก ความอยากได้ ความติดใจในอารมณ์ ๖ มีลักขณาทิจตุกะ ดังนี้
อารมฺมณคหณลกฺขโณ มีการถือมั่นซึ่งอารมณ์ เป็นลักษณะ
อภิสงฺครโส มีการติดในอารมณ์ เป็นกิจ
อปริจฺจาคปจฺจุปฏฺฐาโน มีการไม่บริจาค เป็นผล
สํโยชนิธมฺเมสุ อสฺสาททสฺสนปทฏฺฐาโน มีการดูด้วยความยินดีในสังโยชน์ เป็นเหตุใกล้
อรรถของโลภะ จำแนกออกได้ ๑๐ ประการ คือ
(๑) ตัณหา ความต้องการ
(๒) ราคะ ความกำหนัด
(๓) กามะ ความใคร่
(๔) นันทิ ความเพลิดเพลิน
(๕) อภิชฌา ความเพ่งเล็ง
(๖) ชเนตติ ความก่อให้เกิดกิเลส
(๗) โปโนพภวิก ความนำให้เกิดในภพใหม่
(๘) อิจฉา ความปรารถนา
(๙) อาสา ความหวัง
(๑๐) สังโยชน์ ความเกี่ยวข้อง ความผูกพันธ์ ผูกมัด รัดไว้ ล่ามไว้
ความกระหายอยากได้ซึ่งอารมณ์นั้น เรียกว่า ตัณหา
ความกำหนัดที่อยากได้ซึ่งกามคุณอารมณ์นั้น เรียกว่า กามตัณหา
ตัณหาที่เกิดพร้อมด้วย สัสสตทิฏฐิ เรียกว่า ภวตัณหา
ตัณหาที่เกิดพร้อมด้วย อุจเฉททิฏฐิ เรียกว่า วิภวตัณหา