การดูแลคนใกล้ชิด .....และคนชิดใกล้
บ่อยครั้ง เวลาเราอยู่นอกบ้าน
ไปทำงาน ไปงานต่างๆนอกบ้าน
เวลาเดินชนกัน เดินเบียดกัน กับคนแปลกหน้า
หรือจะทำอะไรสักอย่าง อย่างรีบร้อน
เรามักจะ พูดจาไพเราะ หน้าตายิ้มแย้ม
ขอโทษครับ ( ค่ะ) มิเป็นไรครับ ( ค่ะ) ........
แต่กับคนในบ้าน คนใกล้ตัว มักจะมีอารมย์
เกะกะจัง วุ้ย --- คนกำลังจะรีบร้อน .... อื่นๆ
บ่อยครั้ง คนแปลกหน้า โทรมา ถามนั่นถามนี่
เราจะใจเย็น พูดจาเพราะ ทั้งๆที่ไม่ค่อยว่าง .......
แต่กับ พ่อ แม่ พี่น้อง หรือคนใกล้ชิด ( จนเบื่อ )
เราจะหงุดหงิด ... รำคาน ( อยากคลานหนี )
รู้แล้วๆ ... อย่าพูดยึดยาด .... ไว้พูดที่บ้าน .... อื่นๆ
ทั้งๆ เขาหวังดี หรือ เป็นห่วงใย .......
บางคนโทรทั้งวัน งานยุ่งจัง แต่ไม่ค่อยโทรเข้าบ้านเลย ....
การกระทำ เราอาจไม่ได้คิดอะไร ....หรือลืมคิด
แต่จะน่ารักมาก ถ้าเราดูแลความรู้สึก คนใกล้ชิดด้วย ครับ
"จะน่ารักมาก ถ้าเราดูแลความรู้สึก คนใกล้ชิดด้วย"
ตอบลบประโยคนี้ถูกต้องที่สุด ครับ