สมัยพุทธกาล พระภิกษุองค์หนึ่งทูลถามพระพุทธเจ้า
ว่า...มีคนคนหนึ่งมีนิสัยขี้โกรธมาก มีอะไรไม่ถูกใจ ไม่ชอบหน้า
ใครก็ด่าๆ พวกเรารำคาญจริงๆ จะทำอย่างไรดี.....
พระองค์สอนว่า....ความโกรธเหมือนการทำอาหารให้
คนอื่นกิน ถ้าเขาไม่กินก็ต้องกินเอง ทำเองกินเองนั่นแหละ...
ถ้าเราไม่ชอบก็อย่าสนใจ เฉยเสียเท่านั้นเอง ตบมือข้างเดียว
ไม่ดังหรอก.....
เขาโกรธเขาด่าเรา เราเป็นทุกข์...นั่นแหละ เรากินอาหาร
ที่เขาปรุงให้แล้ว ผลก็คือทุกข์ด้วยกันทั้งคู่...
เมื่อเรากินของเขาแล้ว...ก็ต้องทำอาหารให้เขากินบ้าง
ก็คือเราก็โกรธเขา ด่าเขากลับไปบ้าง...กลับไปกลับมาอยู่อย่าง
นี้หลายภพหลายชาติไม่รู้จักจบสิ้น นี่คือชีวิตของสัตว์และมนุษย์...
ที่มาจากหนังสือ ผิดก่อน-ผิดมาก พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
ถ้าพูดไป เขาไม่รู้ อย่าขู่เขา
ว่าโง่เง่า งมเงอะ เซอะหนักหนา
ตัวของตัว ทำไม ไม่โกรธา
ว่าพูดจา ให้เขา ไม่เข้าใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น