++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันเสาร์ที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2553

นันโทปนันทสูตรคำหลวง - วรรณคดีสมัยกรุงศรีอยุธยา

           ทำนองแต่ง  - ใช้ร่ายยาว แทรกคาถาบาลี ตอนท้ายเป็นโคลงสี่สุภาพ
            เรื่องย่อ - เมื่อครั้งพระพุทธองค์ประทับ ณ เชตวันมหาวิหาร อนาถบิณฑิกเศรษฐี มีศรัทธาอาราธนาพระพุทธเจ้าและสาวกไปรับบิณฑบาต ก่อนถึงกำหนดพระพุทธเจ้าทรงมีพระประสงค์จะทรมาน พระยานาคนันโทปนันท์ ให้ตั้งอยู่ในสัมมาทิฐิ จึงแสร้งนำพระสงฆ์สาวก ๕๐๐ รูป เหาะข้ามศรีษะพระยานาคไป พระยานาคโกรธมากจึงนำบริวารไปยังเขาพระสุเมรุ นิมิตกายใหญ่แผ่พังพานคลุมฟ้าดินไว้ให้มืด พนะสาวกทั้งนั้นรับอาสาปราบ  แต่พระพุทธองค์ตรัสอนุญาตแก่ พระโมคคัลลาน์ พระโมคคัลลาน์ ต่อฤทธิ์กับพระยานาคจนสามารถคุมตัวมาเฝ้าพระพุทธเจ้าและยอมสมาทานศีลห้า แล้วพระพุทธองค์ทรงนำพระสงฆ์สาวก ไปรับบิณฑบาตที่บ้าน อนาถบิณฑิกเศรษฐี ตามที่ทรงรับนิมนต์ไว้  ตอนจบได้บอกนามผู้แต่งอีกครั้งหนึ่ง
            ข้อคิดเห็น - นันโทปนันทสูตร มีทำนองแต่งคล้ายมหาชาติคำหลวง คือ แทรกคาถาบาลีไว้แล้วเดินความเป็นไทย ใช้ถ้อยคำโวหารคมคายเหมาะสม อุดมด้วยคำแผลงอันไพเราะ แต่การที่มีผู้นิยมรู้จักน้อยกว่ามหาชาติคำหลวง เพราะเนื้อเรื่องด้อยกว่ากัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น